Η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο της εργασίας από διευθυντικό στέλεχος δεν είναι  ο μαναδικός λόγος που μπορεί να οδηγήσει ένα δικαστήριο  να κηρύξει άκυρη, ως καταχρηστική,  την απόλυση μιας εργαζόμενης που απέρριψε τις προτάσεις του αφεντικού της.

Αρκεί να θεμελιωθεί  εμπάθεια και έχθρα της διεύθυνσης προς το πρόσωπο της εργαζόμενης που απολύθηκε, προκειμένου να ακυρωθεί η καταγγελία σύμβασης εργασίας.

Αυτή ήταν η κρίση του Β' Τμήματος του Αρείου Πάγου, που με τον τρόπο αυτό δικαίωσε εργαζόμενη και αναίρεσε εφετειακή απόφαση, η οποία είχε απορρίψει την αγωγή της, επειδή δεν υπήρχε ισχυρισμός της  απολυθείσας ότι δέχθηκε σεξουαλική παρενόχληση.

Η εργαζόμενη, ειδικότερα, υποστήριζε  στην αγωγή της  ότι η απόλυσή της είναι καταχρηστική, γιατί οφείλεται στην "εμπάθεια" των αρμοδίων οργάνων της εργοδότριας επιχείρησης. 

Επιπλέον, ισχυρίστηκε ότι υπήρξε ενδιαφέρον γι' αυτή, με υπερβολικά "φιλικό" τρόπο από το νέο διευθυντή προσωπικού. Ωστόσο, η ίδια του ξεκαθάρισε ότι ενδιαφέρεται μόνο για τη δουλειά και την οικογένειά της.

Από τότε, όπως προκύπτει από την αγωγή, ο διευθυντής ¨την είχε βάλει στο μάτι". Η συμπεριφορά του ήταν εχθρική. Εκείνη διαμαρτυρήθηκε στην εργοδοσία, η οποία έκανε συστάσεις στο διευθυντή, ο οποίος "μαζεύτηκε".

Ωστόσο, το διευθυντικό στέλεχος, φαίνεται, πως περίμενε την κατάλληλη στιγμή. Έτσι, όταν  άλλαξε η πλειοψηφία στη διοίκηση της επιχείρησης κατάφερε να επιτύχει τη απόλυση της ενάγουσας.

Το Εργατικό Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που ασχολήθηκε με την υπόθεση, έκρινε ότι "η ακυρότητα ης καταγγελίας της εργαζόμενης ως καταχρηστική μπορούσε να θεμελιωθεί σε εμπάθεια και έχθρα του διευθυντικού στελέχους της εταιρείας και δεν απαιτείτο να αναζητήσει το Εφετείο περισσότερα στοιχεία όπως είναι εκείνο της σεξουαλικής παρενόχλησης."

Έτσι, με το σκεπτικό αυτό ο Άρειος Πάγος παρέπεμψε τη υπόθεση στο Εφετείο προς νέα κρίση. 

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 22-5-2011 από directNEWS.gr