Το Γ' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας δικαίωσε υποψήφια του διαγωνισμού για τον διορισμό γραμματέως Στρατοδικείου, η οποία αποκλείστηκε...
λόγω «ελαφράς παχυσαρκίας».
Το δικαστήριο, σε 5μελη σύνθεση, έκρινε ότι ελαφρά παχυσαρκία δεν μπορεί να αποκλείει το διορισμό σε θέση γραμματέως των Στρατοδικείων, καθώς ο αποκλεισμός αυτός δε συνάδει με συνταγματική αρχή της αξιοκρατίας και της αναλογικότητας, αλλά και δεν δικαιολογείται από αποχρώντα λόγο δημοσίου συμφέροντος.
Πάντως, το ζήτημα παραπέμφθηκε στην αυξημένη 7μελή σύνθεση του ίδιου τμήματος, για οριστική κρίση.
Η υποψήφια είχε αποκλειστεί από την αρμόδια υγειονομική επιτροπή, η οποία επικαλέστηκε σύμφωνα με την οποία οι υποψήφιοι για την πλήρωση κενών θέσεων ανθυπασπιστών γραμματέων στο Δικαστικό Σώμα των Ενόπλων Δυνάμεων,μεταξύ των άλλων, δεν μπορεί να έχουν «ελαφρά παχυσαρκία με βάρος 2/10 έως 3/10 πάνω από τα φυσιολογικό».
Οι σύμβουλοι Επικρατείας ερμήνευσαν την συνταγματική αρχή της αξιοκρατίας η οποία υπαγορεύει όπως η πρόσβαση κάθε Έλληνα πολίτη σε δημόσιες θέσεις και αξιώματα γίνεται με κριτήρια που συνάπτονται με την προσωπική του αξία και ικανότητα και την αρχή της αναλογικότητας.
Σύμφωνα με τις επίμαχες συνταγματικές αρχές, αναφέρει το ΣτΕ, ο νομοθέτης μπορεί να ψηφίσει νόμο που να αποκλίνει από την αρχή αυτή, υπό την βασική όμως προϋπόθεση ότι οι νομοθετικές ρυθμίσεις δικαιολογούνται από επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος και δεν παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας.
Παράλληλα, οι δικαστές στην υπ΄ αριθμ. 3671/2014 απόφασή τους, επισημαίνουν ότι «όπως προκύπτει από τη νομοθεσία, η σωματική ικανότητα των υποψηφίων προς πλήρωση των κενών θέσεων ανθυπασπιστών γραμματέων του Δικαστικού Σώματος των Ενόπλων Δυνάμεων κρίνεται επί τη βάσει του προσαρτημένου στο Π.Δ. 133/2002 «Γενικού Πίνακα Νοσημάτων, Παθήσεων και Βλαβών», και εκ των υποψηφίων αυτών κρίνονται ακατάλληλοι και άρα αποκλείονται του διαγωνισμού εκείνοι οι οποίοι, κατά την εξέταση της σωματικής τους ικανότητας, αποδεικνύεται ότι πάσχουν από νόσημα, πάθηση ή βλάβη που στον προαναφερθέντα «Γενικό Πίνακα» εμφαίνεται με την ένδειξη «ελαφρά παχυσαρκία με βάρος 2/10 - 3/10 πάνω από το φυσιολογικό»».
Συνεπώς, συνεχίζει το ΣτΕ, «επί διαγωνισμού προς πλήρωση κενών θέσεων ανθυπασπιστών γραμματέων του Δικαστικού Σώματος των Ενόπλων Δυνάμεων, οι υποψήφιοι που πάσχουν από «ελαφρά παχυσαρκία» κρίνονται «ικανοί δεύτερης κατηγορίας» και ως εκ τούτου «ακατάλληλοι» προς κατάταξη, με συνέπεια να αποκλείονται του διαγωνισμού».
Όμως, υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, ο αποκλεισμός των υποψηφίων αυτών εκ μόνου του λόγου ότι πάσχουν από «ελαφρά παχυσαρκία» δεν δικαιολογείται από αποχρώντες λόγους δημοσίου συμφέροντος, ούτε τελεί σε προφανή συνάφεια προς το αντικείμενο των καθηκόντων των ανθυπασπιστών γραμματέων του Δικαστικού Σώματος των Ενόπλων Δυνάμεων» και συνεχίζουν:
«Και ναι μεν η βέλτιστη λειτουργία της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης αποτελεί σκοπό δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος, προκειμένου περί πληρώσεως θέσεων ανθυπασπιστών γραμματέων του Δικαστικού Σώματος των Ενόπλων Δυνάμεων, δικαιολογεί τη θέσπιση ειδικών προσόντων διορισμού στις θέσεις αυτές, τα οποία ανάγονται όχι μόνο στην ηθική και πνευματική συγκρότηση αλλά και στη σωματική ικανότητα των υποψηφίων για την πλήρωσή τους, δεδομένου ότι πρόκειται για θέσεις στρατιωτικής υπηρεσίας, κατά την άσκηση, όμως, της ευρείας ευχέρειας, που έχει ο νομοθέτης κατά τη θέσπιση των εν λόγω προσόντων, δεσμεύεται από τις προαναφερόμενες αρχές της αξιοκρατίας και της αναλογικότητας, από τις οποίες δύναται να αποκλίνει μόνο υπό τους προεκτεθέντες όρους, σύμφωνα με τους οποίους η απόκλιση που θεσπίζει δεν πρέπει μόνο να τίθεται κατά τρόπο γενικό και αντικειμενικό, αλλά πρέπει να δικαιολογείται από αποχρώντα λόγο δημοσίου συμφέροντος, να μην είναι δυσανάλογη προς αυτόν και να τελεί σε συνάφεια προς τα προαναφερόμενα καθήκοντα».
Συνεπώς, καταλήγουν οι δικαστές, «η επίδικη ρύθμιση, με την οποία αποκλείεται από τον διαγωνισμό για την κατάληψη της ως άνω θέσεως υποψηφίου με ελαφρά παχυσαρκία, με βάρος 2/10 – 3/10 πάνω από το φυσιολογικό, ερμηνευόμενη εν όψει των συνταγματικών αρχών της αξιοκρατίας και της αναλογικότητας, δεν έχει την έννοια ότι παρέχει εξουσιοδότηση στην κανονιστικώς δρώσα διοίκηση να θεσπίσει ρύθμιση, με την οποία αποκλείεται η πρόσβαση σε δημόσια θέση, χωρίς η ρύθμιση αυτή να δικαιολογείται από αποχρώντα λόγο δημοσίου συμφέροντος και χωρίς να τελεί σε συνάφεια και προς τα κατά νόμον καθήκοντα της θέσεως».
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 31-10-2014 από directNEWS.gr
