Νόμιμη κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας (απόφαση με αριθμό 2297/2015 του Β΄τμήματος) η κατάσχεση κινητής περιουσίας και τραπεζκών λογιαριασμών, κ.λπ., σε περίπτωση μη απόδοσης ΦΠΑ.  Ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος για τη διασφάλιση των συμφερόντων του...

δημοσίου προβλέπει ότι «κάθε φορά που η φορολογική αρχή διαπιστώνει φορολογικές παραβάσεις, από τις οποίες προκύπτει ότι δεν έχει αποδοθεί συνολικά στο δημόσιο ποσό πάνω από 150.000 ευρώ από Φ.Π.Α., απαγορεύεται στις αρμόδιες δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες να παραλαμβάνουν δηλώσεις ή να χορηγούν βεβαιώσεις ή πιστοποιητικά που ζητούνται από τον παραβάτη, για την κατάρτιση συμβολαιογραφικών πράξεων μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων.

Παράλληλα,  αναστέλλεται το απόρρητο των καταθέσεων, των λογαριασμών, των κοινών λογαριασμών, των πάσης φύσεως επενδυτικών λογαριασμών, των συμβάσεων και πράξεων επί παραγώγων χρηματοοικονομικών προϊόντων και του περιεχομένου των θυρίδων του φορολογούμενου σε τράπεζες ή άλλα πιστωτικά ιδρύματα και δεσμεύεται το 50% των ποσών αυτών.

Όπως προκύπει από την απόφαση του ΣτΕ κατά τη διάρκεια φορολογικού ελέγχου διαπιστώθηκε ότι γνωστή εταιρεία πώλησης κοσμημάτων και ωρολογίων της Θεσσαλονίκης  δεν απέδωσε ΦΠΑ, ύψους 407.579 ευρώ κατά τη διετία 1999 -2001. 

Η εν λόγω εταιρεία κατά την επίμαχη διετία, «εξέδωσε εικονικές αποδείξεις λιανικής πωλήσεως και εικονικά πιστωτικά τιμολόγια επιστροφής ΦΠΑ, που καταχωρίσθηκαν στα τηρούμενα βιβλία της (Γ' κατηγορίας του ΚΒΣ) και στους λογαριασμούς των εισροών και, ακολούθως, συμψηφίσθηκαν με το φόρο των εκροών, τα τιμολόγια δε αυτά δεν αναγνωρίσθηκαν από τον έλεγχο». Έτσι, αποδόθηκε στην εταιρεία η παράβαση της μη απόδοσης στο δημόσιο ΦΠΑ.

Μετά τα αποτελέσματα του φορολογικού ελέγχου επιβλήθηκαν στην εν λόγω εταιρεία και στον πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλό της, απαγορευτικά μέτρα, μεταξύ των άλλων, της συντηρητικής κατάσχεσης όλης της κινητής περιουσίας (τραπεζικών λογαριασμών, κ.λπ.).

Η εταιρεία και o πρόεδρός της προσέφυγαν στα Διοικητικά Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης τα οποία δεν τους δικαίωσαν. Συγκεκριμένα, τα Διοικητικά Δικαστήρια έκριναν ότι τα απαγορευτικά μέτρα που επιβλήθηκαν «δεν είναι δυσανάλογα προς τον συνιστάμενο στη διατήρηση των περιουσιακών στοιχείων του παραβάτη σκοπό τους, δεδομένου και του πρόσκαιρου των εν λόγω μέτρων» και ότι είναι νόμιμη η επιβολή των απαγορευτικών αυτών μέτρων, καθώς συντρέχουν οι προϋποθέσεις επιβολής τους

Έτσι, στη συνέχεια άσκησαν στο ΣτΕ αναίρεση, υποστηρίζοντας ότι είναι αντισυνταγματική η συλλήβδην κατάσχεση της κινητής περιουσίας και ότι δεν μπορεί ο πρόεδρος της εταιρείας να καταβάλει την μηνιαία διατροφή στα παιδιά του, ενώ παράλληλα αποκλείεται από τραπεζικές συναλλαγές, κ.λπ.

Οι προσφεύγοντες, επίσης, υποστήριξαν ότι τα περιουσιακά στοιχεία που έχει η εταιρεία και ο πρόεδρος της διασφαλίζουν πλήρως το συμφέρον του δημοσίου, ενώ τα επίμαχα απαγορευτικά μέτρα που επιβλήθηκαν (δέσμευση του 50% των χρηματικών διαθεσίμων, κ.λπ.) λειτουργούν συνθλιπτικά για την ρευστότητα και την φήμη της εταιρείας.

Επιπλέον, ανέφεραν ότι από ποινικής σκοπιάς η υπόθεση έχει λήξει με απαλλακτική απόφαση. 

Το Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε την κρίση των Διοικητικών Δικαστηρίων, επισημαίνοντας ότι δεν επηρεάζει το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο το  γεγονός ότι υπάρχει αθωωτική απόφαση για το ποινικό σκέλος της υπόθεσης, καθώς οι σύμβουλοι Επικρατείας δεν έχουν αρμοδιότητα να διερευνήσουν ζητήματα σχετικά με την τέλεση ή μη των παραβάσεων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και τυχόν αθώωση του φερομένου ως παραβάτη από τα Ποινικά δικαστήρια, αλλά εξετάζει μόνον εάν, για τις παραβάσεις που αναφέρονται στην ειδική έκθεση ελέγχου, συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις για την επιβολή των σχετικών περιορισμών.

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 23-6-2015 από directNEWS.gr