Καυστική είναι η κριτική του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, Παύλου Πολάκη, στον Άρειο Πάγο με αφορμή τη νέα απόφασή του για τα εργασιακά δικαιώματα. Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε αυτή τη φορά, ότι η επίσχεση μπορεί να θεωρηθεί σιωπηρή δήλωση βούλησης του εργαζομένου να λύσει τη σύμβαση εργασίας.
Ο κ. Πολάκης, συγκεκριμένα, με νέα ανάρτησή του στον λογαριασμό του στο Facebook, ασκεί δριμεία κριτική στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου και σχολιάζει χαρακτηριστικά:
«Δεύτερη, εντός ολίγων ημερών, ΒΑΘΕΙΑ ΤΑΞΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΡΓΟΔΟΤΩΝ, ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ !!!!!!!!!!!!!!
Προφανως τυχαίο γεγονός (εδω γελάνε).Μιληστε μου ξανά για νομικό πολιτισμό και τις εξελίξεις σε αυτόν ,σηκώστε το φρύδι απο αγανάκτηση για προσβολή της Δικαιοσυνης και της δημοκρατίας ,βγάλτε ανακοινωσεις περι ανεξαρτησίας του τρίτου πυλώνα ….
Διαβάστε το σκεπτικό της αποφασης που «δαγκώνει τους αδύναμους»και πείτε μου για αστοιχείωτους .
Ο σεβασμός κατακτάται ΔΕΝ απονέμεται !!!!!».
Άρειος Πάγος: «Στον γύψο» και το δικαίωμα στην επίσχεση εργασίας όταν ο εργοδότης δεν πληρώνει
Αστείρευτη φαίνεται πως είναι αντεργατική νομολογία του Αρείου Πάγου. Το Ανώτατο Δικαστήριο λίγες μόλις ημέρες μετά τα δυσμενή σχόλια που προκάλεσε η απόφασή του, σύμφωνα με την οποία η μη καταβολή δεδουλευμένων «δε συνιστά βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας», προχώρησε σε νέα κρίση εξαιρετικά φιλική προς τους εργοδότες.
Συγκεκριμένα, οι αρεοπαγίτες, που μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει παίρνουν τον μισθό τους και δεν "σηκώνουν' ούτε καθυστερήσεις ούτε περικοπές, έθεσαν με τη νέα απόφασή τους ένα ακόμα φραγμό στους εργαζόμενους ως προς τη διεκδίκηση των δεδουλευμένων τους, η καταβολή των οποίων παραπέμπεται στις... καλένδες από εργοδότες που επικαλούνται δήθεν οικονομική δυσπραγία.
Ειδικότερα, με την υπ’αριθ. 114/2017 απόφαση το Β2 Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε ότι: «…από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 5 παρ . 3 του ν. 2112/1920 και 173, 200 και 288 ΑΚ συνάγεται ότι σε περίπτωση αποχής του μισθωτού από την εργασία του, που δεν οφείλεται σε ασθένεια βραχείας διάρκειας ή λοχεία ή στην κατά το νόμο 3514/1928 στράτευσή του, αλλά σε άλλη αιτία, όπως σε επίσχεση της εργασίας του, το δικαστήριο, εκτιμώντας γενικά τις συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα η αποχή, κρίνει σύμφωνα με τις αρχές της καλής πίστης και αφού ληφθούν υπόψη και τα συναλλακτικά ήθη, αν η αποχή αυτή, κατά κρίση αντικειμενική, πρέπει να θεωρηθεί ως σιωπηρή δήλωση βούλησης του εργαζόμενου να λύσει τη σύμβαση εργασίας του, δηλαδή ως σιωπηρή εκ μέρους του καταγγελία αυτής, με όλες τις δυσμενείς γι’ αυτόν επιπτώσεις».
Δηλαδή, η επίσχεση εργασίας μπορεί να εκληφθεί από τον εργοδότη ως δήλωση πρόθεσης του εργαζόμενου να αποχωρήσει από την επιχείρηση, και ως εκ τούτου μπορεί να τον απολύσει.
Επίσης σε άλλο σημείο της απόφασής του το Β2 Πολιτικό Τμήμα αναφέρει ότι το δικαίωμα της επίσχεσης εργασίας μπορεί να θεωρηθεί καταχρηστικό «όταν, μεταξύ άλλων, δεν υπάρχει χρονικά αξιόλογη καθυστέρηση της εκπληρώσεως των υποχρεώσεων του εργοδότη (όπως της πληρωμής των ληξιπρόθεσμων μισθών) ή όταν η καθυστέρηση δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του εργοδότη, αλλά σε απρόβλεπτες περιστάσεις ή αντιξοότητες ή σε πρόσκαιρη οικονομική δυσπραγία ή σε εξαιρετικά δυσμενείς γι’ αυτόν περιστάσεις ή όταν η επίσχεση προξενεί δυσβάσταχτη και δυσανάλογη ζημία στον εργοδότη, σε σχέση με το σκοπούμενο αποτέλεσμα ή όταν στρέφεται κατά αξιόπιστου και αξιόχρεου εργοδότη ή όταν αναφέρεται σε ασήμαντη αντιπαροχή του εργοδότη (ΑΠ 940/2015, 1248/2015, 790/2014, 1342/2014, 2094/2014, 1502/2010).»
Κατά την κρίση του Αρείου Πάγου, δηλαδή, σε περίπτωση που ο εργοδότης επικαλείται πρόσκαιρη οικονομική δυσπραγία οι εργαζόμενοι πρέπει να ανεχθούν να εργάζονται απλήρωτοι ενώ σε περίπτωση που προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας είναι δυνατό να απολυθούν.
Σύμφωνα με στοιχεία συνδικαλιστικών οργανώσεων υπολογίζεται ότι περίπου 1,5 εκατ. εργαζόμενοι δουλεύουν απλήρωτοι για διάστημα από έναν έως έξι μήνες.
Μετά από αυτή τη δικαστική απόφαση νομιζουμε πως οι δικαστές δεν θα διαμαρτυρηθούν αλλά θα περιμένουν υπομονετικά να εισπράξουν τις αποδοχές τους αν η κυβέρνηση Τσίπρα τους αφήσει απλήρωτους για ένα τρίμηνο, επικαλούμενη δυσπραγία λόγω απρόβλεπτων περιστάσεων και αντιξοοτήτων (βλέπε συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, μνημόνια, αδυναμία των φορολογουμένων να πληρώσουν τους φόρους τους και άρα δυσκολία στα κρατικά ταμεία να συγκεντρώσουν έσοδα κ.λπ. ) βάσει των οποίων το κράτος δεν μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 23-7-2017 από directNEWS.gr