Σε πολιτικά πρόσωπα κατέληξε ο κύριος όγκος των χρημάτων από τις μίζες που δόθηκαν για υποθέσεις όπως τα εξοπλιστικά προγράμματα ή η Siemens.

Αυτή την εκτίμηση εξέφρασε ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας ο Αντώνης Κάντας, πρώην αναπληρωτής διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας την περίοδο 1997 - 2002, ο οποίος κατέθεσε την Πέμπτη ως μάρτυρας στη δίκη για την σύμβαση 8002 μεταξύ ΟΤΕ και Siemens και για τα "μαύρα ταμεία" του γερμανικού κολοσσού.

Ο εν λόγω μάρτυρας. κατηγορούμενος και ο ίδιος σε υποθέσεις εξοπλιστικών, κλήθηκε από τις εισαγγελικές αρχές ως μάρτυρας για τη συγκεκριμένη υπόθεση, προκειμένου να ρίξει "φως" στον ρόλο των  κατηγορούμενων τραπεζικών στελεχών Φάνη Λυγινού και Ζαν Κλώντ Όσβαλντ.

Ο κ. Κάντας, που από την σύλληψη του και μετά έχει συνεργαστεί με τις αρχές και έχει επιστρέψει χρήματα που είχε λάβει για την προώθηση σωρείας προμηθειών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, εξετάστηκε για να καταθέσει στοιχεία για τους δύο κατηγορούμενους τραπεζικούς υπαλλήλους οι οποίοι φέρονται να έχουν διαχρονική δράση σε διάφορες υποθέσεις (εξοπλιστικά. Siemens)  ως προς τη φυγάδευση και το "ξέπλυμα" βρώμικου χρήματος.

Συγκεκριμένα, οι δύο κατηγορούμενοι τραπεζικοί φαίνεται να έχουν κομβικό ρόλο στην απόκρυψη των παράνομων χρημάτων (μίζες) που διακινήθηκαν τόσο από τα "μαύρα" ταμεία της Siemens όσο και από άλλα "κανάλια" στις υποθέσεις των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Μάλιστα, οι κ.κ. Λυγινός και Όσβαλντ, με βάση γτα υπάρχοντα στοιχεία σε διάφορες δικογραφίες, φέρονται να έτειναν... χείρα βοηθείας σε πολλά πρόσωπα ως προς την μεταφορά και απόκρυψη, μέσα από δαιδαλώδεις διαδρομές, παράνομων χρηματικών ποσών.

Ο κ. Κάντας καταθέτοντας αναφέρθηκε κυρίως στον Φάνη Λυγινό, υφιστάμενο του Ζαν Κλώντ Όσβαλντ και στον λογαριασμό που του άνοιξε ο τραπεζικός, στην Dresdner Bank για να τον εξυπηρετήσει με «το θέμα των εξοπλιστικών».  Όπως διευκρίνισε στον λογαριασμό αυτό διακινήθηκαν ποσά που φθάνουν τα 1,3 εκατομμύρια ευρώ.

Ο μάρτυρας τόνισε ότι οι «μίζες» ήταν ενσωματωμένες στο τίμημα των όπλων που αγόραζε το ελληνικό σημόσιο καθώς η αρχική αξία ουσιαστικά προσαυξανόταν και με το αποκαλούμενο «κόστος προώθησης». Και πρόσθεσε ότι αν τελικά δεν ελάμβανε ο ίδιος «μίζες», τα ποσά αυτά θα κατέληγαν είτε πίσω στις κατασκευάστριες εταιρίες είτε στους αντιπροσώπους τους.

Αναφερόμενος στην υπόθεση της Siemens είπε πως όταν αυτή αποκαλύφθηκε και έλαβε διαστάσεις στον Τύπο, ο κ. Λυγινός «ήταν τρομοκρατημένος». Για τον έτερο τραπεζικό Ζαν Κλώντ Όσβαλντ, ο κ. Κάντας κατέθεσε ότι τον γνώρισε το 2003 ως προϊστάμενο του Λυγινού και ενώ ο ίδιος ενδιαφερόταν «να μεταφέρει έξω» 500 χιλιάδες ευρώ από την σύμβαση για τα Cornet.

Επανέλαβε στη συνέχεια πως ο ίδιος συνολικά από 11 εξοπλιστικά προγράμματα έλαβε 11,3 εκατομμύρια ευρώ, χρήματα που «μου δόθηκαν για μην καθυστερώ τους φακέλους». Μάλιστα, πιθανολόγησε πως αν ο ίδιος, που δεν λάμβανε αποφάσεις και δεν ήταν μέλος επιτροπών οι οποίεςενέκριναν όπλα, έλαβε αυτά τα χρήματα, τότε «ο καθένας μπορεί να φανταστεί τί πήγαινε σε αυτούς που αποφάσιζαν για την προμήθεια των προγραμμάτων». Και καταλήγοντας εκτίμησε ότι  ο κύριος όγκος των χρημάτων πήγαινε σε πολιτικά πρόσωπα.

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 30-11-2017 από directNEWS.gr