Απορρίφθηκε, με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθήνας, η έφεση του πρώην...
βουλευτή Σερρών της ΝΔ Ευγένιου Χαϊτίδη, που διεκδικεί από το ελληνικό Δημόσιο 401.152,82 ευρώ.
Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στη διαφορά της βουλευτικής αποζημίωσης με τις μηνιαίες αποδοχές του προέδρου της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) που ανέρχεται στα 10.271,46 ευρώ.
Τη διαφορά αυτή, που οι διοκητικοί εφέτες αρνήθηκαν να επιδικάσουν υπέρ του πρώην βουλευτή, έχουν ήδη λάβει οι δικαστές, ως έκτακτη παροχή για την τετραετία 2003 έως 2007, με σειρά αποφάσεων του Μισθοδικείου.
Η προσφυγή του κ. Χαϊτίδη είχε γίνει εν μέρει δεκτή από το δικαστήριο του πρώτου βαθμού (Διοικητικό Πρωτοδικείο), το οποίο είχε επιδικάσει υπέρ του το ποσό των 202.496,18 ευρώ, καθώς και 1.000 ευρώ (από τα 10.000 ευρώ που διεκδικούσε ο προσφεύγων) για την ηθική βλάβη που υπέστη από τη μη καταβολή των προσαυξήσεων της βουλευτικής αποζημίωσής του.
Αντίθετα, το Διοικητικό Εφετείο Αθήνας με την υπ' αριθμ. 13/2012 απόφασή του (με πρόεδρο τον Νικ. Διακονικολάου και εισηγήτρια την Σοφία Τσέκου-Πλιάτσικα) δεν δέχθηκε την έφεση του πρώην βουλευτή Σερρών της ΝΔ, κρίνοντας, μεταξὐ άλλων ότι:
«η καταβαλλόμενη στους βουλευτές κατά μήνα αποζημίωση δεν έχει τα εννοιολογικά στοιχεία του μισθού, που αποτελεί χρηματική κατά κανόνα αντιπαροχή, καταβαλλόμενη στον εργαζόμενο για ορισμένη εργασία από το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που οφείλεται από την παροχή της, αλλά αποβλέπει στην κάλυψη των οικονομικών συνεπειών από την απομάκρυνση του βουλευτή από τον επαγγελματικό και βιοποριστικό γενικά έργο του και την αποκλειστική του απασχόληση με το λειτούργημά του».
Στη συνέχεια οι εφέτες αναφέρονται στην έκτακτη παροχή που έλαβαν οι δικαστικοί λειτουργοί (για την περίοδο 2003-2007), επισημαίνοντας ότι είναι ανεξάρτητη και δεν συνδέεται με το μισθολόγιο των δικαστών, έτσι ώστε να μπορεί να τεθεί ζήτημα αναπροσαρμογής της βουλευτικής αποζημίωσης.
Μάλιστα, οι εφέτες, επεκτεινόμενοι περαιτέρω στο θέμα της έκτακτης παροχής των δικαστών, τόνίζουν ότι αυτή συνιστά «αναγνώριση επιπλέον απολαβών προς τους δικαστικούς λειτουργούς, όπως αυτές συνδέονται προς τις ειδικότερες συνθήκες άσκησης» του λειτουργήματός τους και για το λόγο αυτό δεν αφορά «άλλους λειτουργούς των οποίων οι αποδοχές τους εξισώνονται με εκείνες των δικαστών».
Όπως αναφέρεται στην απόφαση, η παροχή αυτή δόθηκε στους δικαστές επειδή υπήρχε μεγάλος φόρτος εργασίας (μεγάλος όγκος υποθέσεων) στα δικαστήρια και στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους λόγω της εισόδου μεγάλου αριθμού οικονομικών μεταναστών (απελάσεις, άδειες παραμονής, παραβατικές συμπεριφορές, κ.λπ.), των Ολυμπιακών Αγώνων και της επίσπευσης και εκτέλεσης δημοσίων συμβάσεων.
Με βάση αυτές τις παραδοχές, οι εφέτες έκριναν ότι τυχόν επέκταση της επίμαχης παροχής στους βουλευτές «συνιστά ανεπίτρεπτη άσκηση νομοθετικού έργου», καθώς η πρόθεση του νομοθέτη ήταν:
α. «να αναγνωριστούν οι απολαβές αυτές προς τους δικαστικούς για συγκεκριμένους λόγους» και,
β.«να αποκλείσει άλλες κατηγορίες λειτουργών, οι αποδοχές των οποίων συναρτώνται με το ύψος των μηνιαίων αποδοχών του ανώτατου δικαστικού λειτουργού».
Με αυτές τις σκέψεις το δικαστήριο αποφάνθηκε κατά πλειοψηφία, ότι αβάσιμα ο πρώην βουλευτής ζητεί την διαφορά που προκύπτει μεταξύ της αποζημίωσής του και των αποδοχών του προέδρου του ΕΕΤΤ.
Στην απόφαση μειοψήφησε ο πρόεδρος του δικαστηρίου, ο οποίος είχε την άποψη ότι ο πρώην βουλευτής πρέπει να λάβει το ποσό που διεκδικεί.
Σημειώνεται, ότι στο Διοικητικό Εφετείο εκκρεμούν και άλλες ανάλογες προσφυγές βουλευτών.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 9-3-2012 από directNEWS.gr
