Εξαγοράστε την ανωνυμία σας για τις παρκαρισμένες καταθέσεις στο εξωτερικό, ειδάλλως αποκαλυφθείτε στις...

ελληνικές φορολογικές Αρχές και φροντίστε να δικαιολογήσετε τη νόμιμη προέλευσή τους.

Η εξαγορά στην πρώτη περίπτωση θα κοστίζει από 20%-30% του ύψους του καταθετικού λογαριασμού, ενώ η αντιπαράθεση με τις φορολογικές Αρχές μπορεί να έχει μηδενικό τίμημα ή αντίθετα εξοντωτικά βαρύτερο στην περίπτωση που οι καταθέσεις είναι προϊόν παράνομης δραστηριότητας.

Τις δύο αυτές εναλλακτικές επιλογές θα έχουν στη διάθεσή τους όσοι διατηρούν καταθέσεις στην Ελβετία, σύμφωνα με το σχέδιο συμφωνίας που προωθείται προς υπογραφή μεταξύ της χώρας μας και των ελβετικών Αρχών.

Οι όροι της συμφωνίας που αφορά στη φορολόγηση των αποταμιεύσεων ή άλλων περιουσιακών στοιχείων που διατηρούν οι Έλληνες στη χώρα αυτή, θα αποτελέσουν αντικείμενο της επίσκεψης του υφυπουργού Οικονομικών κ. Γ. Μαυραγάνη στη Βέρνη, ο οποίος συναντάται αύριο Κυριακή με τον επικεφαλής της Ένωσης Ελβετικών Τραπεζών κ. Π. Οντιέρ και με τον ομόλογό του κ. Μίκαελ Αμπούλ τη Δευτέρα.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών περισσότερα από 70 δισ. ευρώ έχουν δραπετεύσει τα τελευταία δύο χρόνια στο εξωτερικό από τις καταθέσεις που διατηρούν Έλληνες πολίτες στις τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Περί τα 20 δισ. ευρώ εκτιμάται ότι έχουν βρει καταφύγιο στην Ελβετία, εκ των οποίων το 99% (!), σύμφωνα με εκτίμηση ελβετικού χρηματοοικονομικού ομίλου δεν έχει δηλωθεί στην εφορία.

Στόχος της συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών θα είναι η φορολόγηση των αδήλωτων αυτών κεφαλαίων με έναν συντελεστή 20% - 30% που θα τονώσει τα ελληνικά δημόσια ταμεία τουλάχιστον με 4-6 δισ. ευρώ.

Όπως μάλιστα αναφέρει και το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» η συμφωνία θα είναι στα πρότυπα της πρόσφατης συμφωνίας που υπέγραψαν οι ελβετικές Αρχές με τη Γερμανία, το Ηνωμένο Bασίλειο και την Αυστρία.

Στο πλαίσιο αυτό και εφόσον υπογραφεί η σύμβαση οι Έλληνες καταθέτες θα κληθούν από τις ελβετικές Αρχές να ενταχθούν στη ρύθμιση και να διασφαλίσουν την ανωνυμία τους καταβάλλοντας το ποσοστό φόρου που θα προσδιοριστεί επί των κεφαλαίων που διαθέτουν στις ελβετικές τράπεζες. Σε διαφορετική περίπτωση τα πλήρη στοιχεία τους θα αποκαλυφθούν στις ελληνικές Αρχές.

Οι καταθέτες αυτοί θα τεθούν αυτομάτως στο στόχαστρο του φοροελεγκτικού μηχανισμού, προκειμένου να διαπιστωθεί η προέλευση των χρημάτων, αν τα δηλωθέντα εισοδήματά τους δικαιολογούν το ύψος των καταθέσεων και εάν έχουν αποδοθεί οι φόροι επί των τόκων.

Για όλους αυτούς, δηλαδή, θα κινηθούν επίσης οι διαδικασίες του πόθεν έσχες, προκειμένου να διαπιστωθεί η νομιμότητα απόκτησης των κεφαλαίων.

Εφόσον διαπιστωθεί παράνομη προέλευση χρημάτων ή απόκρυψη εισοδήματος και αποφυγή καταβολής φόρων ακόμη και για νομίμως κτηθέντα εισοδήματα, τότε θα κινούνται όλες οι προβλεπόμενες κυρώσεις που φθάνουν από τη φορολόγησή τους με συντελεστή 45% μέχρι και την υποχρεωτική δήμευση των στοιχείων, που ο υπόχρεος εν γνώσει του παρέλειψε να δηλώσει. Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που δικαιολογούν την προέλευση των χρημάτων τους, αλλά δεν έχουν αποδώσει καθόλου φόρο, θα κληθούν να υποβάλουν τη σχετική δήλωση.

Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ... ΚΑΡΤΩΝ

Στη ΓΓΠΣ πάντως υπάρχει ήδη αρχείο 30.000 καταθετών που παρκάρισαν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό από το 2006 και μετά. Το αρχείο αυτό δημιουργήθηκε με τη βοήθεια της Τράπεζας της Ελλάδος και την Ελληνική Ένωση Τραπεζών από τα στοιχεία των πολιτών εκείνων που μετέφεραν με εμβάσματα χρήματα από τις εγχώριες τράπεζες σε αυτές του εξωτερικού.

Κάποιοι μάλιστα προδόθηκαν από τη χρήση των πιστωτικών καρτών ξένων τραπεζών που χρησιμοποιούσαν στον ελληνικό χώρο, χωρίς να γνωρίζουν ότι υπάρχει πλέον δυνατότητα ταυτοποίησης των στοιχείων τους από τη ΓΓΠΣ. Τα στοιχεία αυτά διασταυρώθηκαν σε συνεργασία με ξένες φορολογικές Αρχές και τράπεζες και αφορούν εκτός από καταθέσεις, μετοχές, μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων και ομολογίες στο εξωτερικό.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από το 2008 το υπουργείο Οικονομικών με αφορμή την περίφημη λίστα Λιχτενστάιν ζητούσε από το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών να πληροφορηθεί με τη σειρά του τα ονόματα των Ελλήνων καταθετών με τους λογαριασμούς που τηρούσαν στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του πριγκιπάτου. Τα στοιχεία αφορούσαν σε κάθε είδους οικονομικές σχέσεις ή συναλλαγές φορολογουμένων, υπαγόμενων σε φορολογία στην Ελλάδα.

Μετά το Λιχτενστάιν την τελευταία διετία το υπουργείο επικεντρώθηκε στις καταθέσεις των Ελλήνων στην Ελβετία, που είχαν εκτοξευθεί σημαντικά λόγω της κρίσης στην Ελλάδα. Για τον λόγο αυτόν η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματευόταν από το... 2010 να συνάψει με την Ελβετία συμφωνία αντίστοιχη με αυτή της Γερμανίας, η οποία προβλέπει τη φορολόγηση των καταθέσεων με υψηλούς συντελεστές που φθάνουν ακόμη και το 41%.

Οι βαλίτσες που πηγαινοέρχονται

Ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι το κεφάλαιο που μεταφέρεται σε φορολογικούς παραδείσους είτε με τη μορφή καταθέσεων είτε μέσω off shore επενδύσεων φθάνει τα 5 - 7 τρισ. δολάρια και αποτελεί το 6% - 8% του συνολικού παγκόσμιου πλούτου.

Αποδίδει δε τον τίτλο των φορολογικών παραδείσων με βάση τέσσερα κριτήρια: Την ύπαρξη εξαιρετικά χαμηλών ή μηδενικών φορολογικών συντελεστών, την έλλειψη φορολογικής διαφάνειας, τη μη ανταλλαγή στοιχείων με άλλες χώρες και την ελκυστικότητά τους σε εταιρείες-φαντάσματα.

Εξ αυτών τρεις χώρες εξακολουθούν να αρνούνται κάθε συνεργασία στους τομείς της διαφάνειας και της ανταλλαγής στοιχείων: Η Ανδόρα, το Λιχτενστάιν και το Μονακό.

Σημειώνεται ότι μόνο το Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν, που βρίσκεται στις Άλπεις, στα σύνορα Αυστρίας-Ελβετίας, με πληθυσμό 35.000 κατοίκους και έκταση 203 τετραγωνικά χιλιόμετρα (όσο ο μισός δήμος Αθηναίων) διαθέτει 16 τράπεζες που διαχειρίζονται συνολικά κεφάλαια περί τα 95 δισ. ευρώ που ισοδυναμεί σχεδόν με τέσσερις φορές την κεφαλαιοποίηση του ελληνικού Χρηματιστηρίου!

Στο υπουργείο Οικονομικών εκτιμούν ότι τα χρήματα που εντοπίζονται επισήμως από την Τράπεζα της Ελλάδος είναι μέρος μόνον των εκατοντάδων εκατομμυρίων που κατευθύνονται προς το Πριγκιπάτο των Άλπεων αλλά και των άλλων «φορολογικών καταφυγίων», αντί προς τα κρατικά ταμεία των χωρών-μελών της ΕΕ.

Μόνον οι Γερμανοί πολίτες εκτιμάται ότι μεταφέρουν μεταξύ 300 δισ. ευρώ και 500 δισ. ευρώ σε «φορολογικά φιλικές» χώρες, πολλά εκ των οποίων περιφέρονται σε βαλίτσες μέσω των αφύλαχτων ευρωπαϊκών συνόρων.

Ανάλογες μεταφορές γίνονται από Ισπανούς προς την Ανδόρα, από Γάλλους προς το Μονακό κ.ο.κ., ενώ δεν είναι λίγες και οι αντίστοιχες περιπτώσεις Ελλήνων. Κρίσης μεσούσης, μάλιστα, έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις στην Ελλάδα, όπου off shore εταιρείες «αγοράζουν» πρόθυμα και με το αζημίωτο κάθε είδους επισφαλή δάνεια από εταιρείες που θέλουν να εξυγιάνουν εικονικά το χαρτοφυλάκιό τους.

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 1-9-2012 από directNEWS.gr πηγή: kerdos.gr