Ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ για τους ανσφάλιστους ασθενείς στην Ελλάδα του μνημονίου...

φιλοξενούν οι New York Times, με τίτλο "Ανάμεσα σε περικοπές, οι Έλληνες γιατροί δίνουν μήνυμα προς τους φτωχούς: Δεν είστε μόνοι":

«Ως επικεφαλής της μεγαλύτερης ογκολογικής κλινικής της Ελλάδας, ο Δρ. Κώστας Συρίγος πίστευε ότι τα έχει δει όλα. Αλλά τίποτα δεν τον είχε προετοιμάσει για την Έλανα, μια άνεργη γυναίκα που είχε διαγνωσθεί με καρκίνο του μαστού ένα χρόνο πριν πάει να τον δει.

Μέχρι τότε, ο όγκος της είχε μεγαλώσει στις διαστάσεις ενός πορτοκαλιού και είχε σκίσει το δέρμα, αφήνοντας μια πληγή που σκούπιζε με χαρτοπετσέτες.

"Όταν την είδαμε, μείναμε άφωνοι", λέει ο Δρ. Συρίγος, διευθυντής της ογκολογικής κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου "Σωτηρία", στο κέντρο της Αθήνας. "Όλοι έκλαιγαν. Τέτοια πράγματα περιγράφονται σε εγχειρίδια, αλλά ποτέ δεν τα βλέπεις γιατί μέχρι τώρα, όποιος αρρώσταινε σ' αυτή τη χώρα, είχε πάντα βοήθεια".

Η ζωή στην Ελλάδα έχει ανατραπεί από τότε που η κρίση χρέους κυριάρχησε. Αλλά σε λίγους τομείς η αλλαγή ήταν τόσο εντυπωσιακή όσο στην υγεία. Μέχρι πρόσφατα, η Ελλάδα είχε ένα τυπικό ευρωπαϊκό σύστημα υγείας, με τους εργοδότες και τα άτομα να συνεισφέρουν σε ένα ταμείο, το οποίο με τη βοήθεια της κυβέρνησης, χρηματοδοτούσε καθολική φροντίδα.

Οι άνθρωποι που έχασαν τις δουλειές τους, λάμβαναν υγειονομική περίθαλψη και επιδόματα ανεργίας για ένα χρόνο, αλλά εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζονται από τα νοσοκομεία, ακόμη και μετά τη λήξη τους.

Τα πράγματα άλλαξαν τον Ιούλιο του 2011, όταν η Ελλάδα υπέγραψε συμπληρωματική σύμβαση δανείου με τους διεθνείς δανειστές για να αποκρούσει την οικονομική κατάρρευση. Τώρα, όπως ορίζεται στη συμφωνία, εάν οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να πληρώσουν το τίμημα μετά τη λήξη των επιδομάτων, είναι μόνοι τους, πληρώνοντας όλα τα έξοδα από την τσέπη τους.

Περίπου το ήμισυ των 1,2 εκατομμυρίων μακροχρόνια άνεργων στην Ελλάδα, δεν έχουν ασφάλιση υγείας, ένας αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί απότομα σε μια χώρα με ποσοστό ανεργίας 25% και μια ετοιμοθάνατη οικονομία, δήλωσε ο Σάββας Ρομπόλης, διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας. Ένα νέο πακέτο 17,5 δισ. δολαρίων, περικοπών στον προϋπολογισμό και αυξήσεων φόρων, που συμφωνήθηκε την Τετάρτη με τους διεθνείς δανειστές της Ελλάδας, θα κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα, λένε οι περισσότεροι οικονομολόγοι.

Οι αλλαγές αναγκάζουν όλο και περισσότερους ανθρώπους να αναζητούν βοήθεια έξω από το παραδοσιακό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Η Έλενα, για παράδειγμα, αναφέρθηκε στον Δρ Συρίγο, από τους γιατρούς ενός κινήματος που δημιουργήθηκε για να φροντίσει τους ανασφάλιστους. "Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, να να είσαι άνεργος σημαίνει θάνατο", λέει ο Δρ Συρίγος, ένας επιβλητικός άνδρα με μια αυστηρή συμπεριφορά που μαλακώνει όταν συζητάμε για τα δεινά των ασθενών με καρκίνο.

Η εξέλιξη είναι νέα για τους Έλληνες - και ίσως και για την Ευρώπη, επίσης. "Προχωράμε στην ίδια κατάσταση που είναι και οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου όταν χάσεις τη δουλειά σου και είσαι ανασφάλιστος, που καλύπτεσαι", είπε ο Δρ Συρίγος.

Η αλλαγή είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή στην φροντίδα του καρκίνου, με τις χρονοβόρες και δαπανηρές θεραπείες του. Όταν ο καρκίνος διαγιγνώσκεται στους ανασφάλιστους, "το σύστημα απλά τους αγνοεί", λέει ο Δρ Συρίγος. "Δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε χημειοθεραπεία, χειρουργική επέμβαση ή ακόμα και απλά φάρμακα".

Το ίδιο το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης είναι όλο και πιο δυσλειτουργικό, και μπορεί να επιδεινωθεί εάν η κυβέρνηση πετσοκόψει επιπλέον 2 δισ. δολάρια από τις δαπάνες για την υγεία, το οποίο έχει προτείνει ως μέρος ενός νέου προγράμματος λιτότητας με στόχο να κλειδώσει τη χρηματοδότηση. Με τα κρατικά ταμεία στραγγισμένα, οι προμήθειες έχουν φτάσει τόσο χαμηλά που μερικοί ασθενείς έχουν αναγκαστεί να φέρνουν τις δικές τους προμήθειες, όπως στεντ και σύριγγες, για τις θεραπείες.

Νοσοκομεία και φαρμακεία απαιτούν τώρα πληρωμή σε μετρητά για τα φάρμακα, τα οποία για τους ασθενείς με καρκίνο μπορεί να ανέλθουν σε δεκάδες χιλιάδες δολάρια, χρήματα τα που οι περισσότερα δεν έχουν. Με το σύστημα να επιδεινώνεται, ο Δρ Συρίγος και αρκετοί συνάδελφοί του, έχουν αποφασίσει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Νωρίτερα αυτό το έτος, δημιούργησαν ένα δίκτυο για να βοηθήσουν τους ανασφάλιστους ασθενείς με καρκίνο και άλλες μορφές ασθένειας, το οποίο λειτουργεί εκτός του επίσημου δικτύου, χρησιμοποιώντας φάρμακα που δωρίζονται από τα φαρμακεία, ορισμένες φαρμακευτικές εταιρείες, ακόμα και τις οικογένειες των ασθενών με καρκίνο που έχασαν τη ζωή τους. Στην Ελλάδα, οι γιατροί που θα βρεθούν να βοηθούν ένα ανασφάλιστο άτομο, χρησιμοποιώντας φάρμακα του νοσοκομείου, θα πρέπει να καλύψουν το κόστος από την τσέπη τους.

Στη Μητροπολιτική Κοινωνική Κλινική, ένα αυτοσχέδιο ιατρείο κοντά σε μια εγκαταλελειμμένη βάση της αμερικανικής αεροπορίας, έξω από την Αθήνα, ο Δρ Γιώργος Βήχας δείχνει τις πλαστικές σακούλες γεμάτες με δωρισμένα φάρμακα, που βρίσκονται στο δάπεδο έξω από το γραφείο του.

"Είμαστε ένα δίκτυο Ρομπέν των Δασών", δήλωσε ο Δρ Βήχας, ένας καρδιολόγος ο οποίος ίδρυσε την το κίνημα τον Ιανουάριο. "Αλλά αυτή η λειτουργία έχει ημερομηνία λήξης", είπε. "Οι άνθρωποι σε κάποια στιγμή δεν θα είναι πλέον σε θέση να δωρίσουν λόγω της κρίσης. Γι' αυτό πιέζουμε το κράτος να αναλάβει και πάλι την ευθύνη".

Σε ένα δωμάτιο προμηθειών, μια μπλε αρχειοθήκη γέμισε με φάρμακα κατά του καρκίνου. Αλλά δεν ήταν αρκετά για τη φροντίδα του αυξανόμενου αριθμού των ασθενών με καρκίνο που του χτυπούν την πόρτα. Πολλά από τα φάρμακα προωθούνται στον Δρ Συρίγο, ο οποίος δημιούργησε ένα εκτός ωραρίου ιατρείο στο νοσοκομείο, πριν από τρεις μήνες, για τη θεραπεία των ανασφάλιστων καρκινοπαθών και άλλων ασθενών που του στέλνουν ο Δρ Βήχας και άλλοι γιατροί του δικτύου.

Μέλη του προσωπικού του Δρ Συρίγου συστηματικά εργάζονται εθελοντικά μετά την επίσημη βάρδιά τους. Ο αριθμός των ασθενών έχει αυξηθεί σε 35 από 5. "Μερικές φορές γυρίζω σπίτι κουρασμένη, εξαντλημένη, βλέποντας διπλά", δήλωσε η Κορίνα Λυμπεροπούλου, μια παθολόγος στο ίδιο χώρο με πέντε γιατρούς και νοσηλευτές. "Αλλά όσο υπάρχουν υλικά για να δουλέψουμε, αυτή η πρακτική θα συνεχιστεί".

Πίσω στο ιατρικό κέντρο, ο Δρ Βήχας λέει ότι ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι θα συγκλονιστεί τόσο με τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.

Καθώς μιλούσε, η Έλενα εμφανίστηκε, φορώντας ένα γκρι μαντήλι με πιέτες στο κεφάλι και μια χαλαρή δαμασκηνί μπλούζα. Ερχόνται για φάρμακα που θα την βοηθούσαν να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της χημειοθεραπείας που είχε λάβει πρόσφατα από τον Δρ Συρίγο.

Η Έλενα είπε ότι έμεινε χωρίς ασφάλιση όταν παραιτήθηκε από την εργασία της ως δασκάλα για να φροντίσει τους καρκινοπαθείς γονείς της και έναν άρρωστο θείο. Όταν πέθαναν, η οικονομική κρίση είχε χτυπήσει την Ελλάδα και, στα 58 της, ήταν αδύνατο γι' αυτήν να βρει εργασία.

Είπε, ότι πανικοβλήθηκε όταν βρέθηκε να έχει τον ίδιο τύπο καρκίνου του μαστού που σκότωσε τη μητέρα της: οι θεραπείες θα κόστιζαν τουλάχιστον $40.000, της είπαν, και οι οικονομίες της οικογένειάς της είχαν εξαντληθεί. Προσπάθησε να πουλήσει ένα μικρό κομμάτι γης, αλλά κανείς δεν αγοράζει.

Ο καρκίνος της εξαπλώθηκε και δεν μπορούσε να βρει θεραπεία μέχρι πριν από λίγους μήνες, όταν αναζήτησε από την κλινική του Δρ Βήχα, αφού άκουσε γι' αυτήν από στόμα σε στόμα. "Αν δεν μπορούσα να έρθει εδώ, δεν θα έκανα τίποτα", είπε. "Στην Ελλάδα σήμερα, θα πρέπει να κάνεις ένα συμβόλαιο με τον εαυτό σου ότι δεν θα αρρωστήσεις σοβαρά".

Λέει ότι είναι τρομαγμένη από γεγονός ότι το ελληνικό κράτος, στο πλαίσιο της διάσωσης, υποχώρησε σε έναν πυλώνα προστασίας της κοινωνίας. Αλλά το γεγονός ότι οι γιατροί και οι απλοί Έλληνες οργανώθηκαν για να συμπληρώσουν το κενό που άφησε το κράτος, της έδωσε ελπίδα στις πιο θλιβερές στιγμές. "Να, υπάρχει κάποιος που νοιάζεται", λέει η Έλενα.

Για τον Δρ Βήχα, η πιο ισχυρή θεραπεία μπορεί να μην είναι τα φάρμακα, αλλά η αισιοδοξία ότι η ομάδα των Ρομπέν των Δασών δίνει σε εκείνους που έχουν σχεδόν παραιτηθεί. "Αυτό που κερδίσαμε από την κρίση είναι να έρθουμε πιο κοντά", είπε.

"Αυτή είναι η αντίσταση", πρόσθεσε, σαρώνωντας με τα μάτια του τους εθελοντές και τους ασθενείς γύρω στην κλινική. "Πρόκειται για ένα έθνος, έναν λαό που στέκεται και πάλι στα πόδια του με τη βοήθεια που δίνει ο ένας στον άλλον"».

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 25-10-2012 από directNEWS.gr