Η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση «Δυνάμεις του Επαναστατικού Τόξου» ανέλαβε με προκήρυξη που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του indymedia την ευθύνη...

για τον τοποθέτηση βόμβας στην εφορία Κηφισιάς, την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου.

Στην προκήρυξη αναφέρουν ότι στόχος τους ήταν η αντίδραση στη προσπάθεια του κράτους να παρουσιαστεί ως διαιτητής και τιμωρός των υπαλλήλων του χρυσαυγιτών και να στήσει ένα θέαμα ως προπέτασμα καπνού, με απώτερο σκοπό να κρύψει το δικό του φασιστικό τρόπο διακυβέρνησης και τα νέα δολοφονικά μέτρα».

Ολόκληρο το κείμενο της προκήρυξης έχει ως εξής:

«Τα ξημερώματα της Πέμπτης 26 Σεπτεμβρίου τοποθετήσαμε εκρηκτικό μηχανισμό στη ΔΟΥ Κηφισιάς, ως πρώτη αντίδραση στη προσπάθεια του κράτους να παρουσιαστεί ως διαιτητής και τιμωρός των υπαλλήλων του χρυσαυγιτών και να στήσει ένα θέαμα ως προπέτασμα καπνού, με απώτερο σκοπό να κρύψει το δικό του φασιστικό τρόπο διακυβέρνησης και τα νέα δολοφονικά μέτρα.

Ο φασισμός αποτελεί ένα μοντέλο άσκησης εξουσίας, που έχει σαν βάση την υπάρχουσα οικονομική οργάνωση και προωθεί καπιταλιστικά συμφέροντα, όπως και η προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Οι πολιτικές που ασκούνται είναι αυτές που επιτάσσει η ελεύθερη αγορά, της οποίας τα συμφέροντα δε θα είναι ποτέ δημοκρατικά, καθώς όσο βλέπουμε τη δημοκρατία και την ελευθερία στους χώρους εργασίας, τόσο τις βλέπουμε στην οργανωμένη από τον καπιταλισμό καθημερινότητα.

Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός επιβάλλεται με στρατόπεδα συγκέντρωσης, Μανωλάδες, λουκέτα στα νοσοκομεία, απολύσεις, κινηματογραφικές εισβολές σε καταλήψεις, μισθούς πείνας, φυλακίσεις αγωνιστών, συκοφάντηση των ακηδεμόνευτων κοινωνικών αγώνων, διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, φορομπηχτικές επιδρομές, με τα σημερινά και αυριανά μνημόνια.

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, εξαιτίας της οποίας ξεχύθηκε ένας χείμαρρος δίκαιης οργής ενάντια στο φασισμό, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από την κυβέρνηση. Ζυγίζει το πολιτικό κόστος που θα είχε από μια ακόμα κάλυψη φασιστικής δολοφονίας και εντέχνως προβάλλει ένα δημοκρατικό- αντιφασιστικό προσωπείο, αναδύοντας δύο θεωρίες. Η πρώτη, η θεωρία των δυο άκρων και η δεύτερη, αυτή του δημοκρατικού τόξου.

Σχετικά με τη θεωρία των δύο άκρων, είναι προφανές ότι προσπαθούν να τσουβαλιάσουν τις δράσεις ενάντια στον ολοκληρωτισμό τους με τις δράσεις της ακροδεξιάς. Η επιβαλλόμενη πλέον από τους πολιτικούς συσχετισμούς σκληρή γραμμή ενάντια στις ανομίες των ναζί, τείνει να συμπεριλάβει τις πράξεις όσων εξεγείρονται προετοιμάζοντας το έδαφος για ένα νέο κύμα επίθεσης ενάντια στους αγωνιζόμενους. Τον ίδιο ακριβώς στόχο έχει το »δημοκρατικό τόξο» ή ακόμα χειρότερα το »αντιφασιστικό μέτωπο».

Πρόκειται για ένα ακόμα πολιτικό παιχνίδι, που συνασπίζει τις συστημικές δυνάμεις ενάντια σε κάθε »εξτρεμισμό». Σε όσους ανακάλυψαν ξαφνικά το αντιφασιστικό μέτωπο, ας θυμίσουμε ότι ο αντιφασιστικός αγώνας, που προϋπάρχει της εισόδου των ναζί στο κοινοβούλιο, διεξάγεται από χιλιάδες ανθρώπους που δεκαετίες τώρα βάλλονται και βάλλουν εναντίον των φασιστών.

Ο αγώνας αυτός πρέπει να γιγαντωθεί και για να γίνει αυτό, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αποκλειστούν όλες οι δυνάμεις του εξουσιαστικού πλέγματος, που συγκυριακά δηλώνουν αντιφασιστικές. Η χρυσή αυγή, τα κόμματα εξουσίας και η αιωνίως απολογούμενη και θυματοποιημένη αριστερά είναι οι μύγες που κοσμούν τη κουράδα της εξουσίας.

Στο ίδιο μήκος κύματος με την κυβέρνηση, τα κανάλια μαζί με τον υπόλοιπο συντηρητικό τύπο, προβάλλονται ως αντιφασίστες. Οι απόγονοι των μαυραγοριτών που κουστουμαρισμένοι φιγουράρουν σε υπουργικές θέσεις, καταδικάζουν υποκριτικά τα φασιστικά μαχαιρώματα, σε ένα παιχνίδι που παρουσιάζεται σαν πάλη ενάντια στο φασισμό.

Οι καλοπληρωμένοι δημοσιογράφοι αγκαζέ με τους πολιτικούς βροντοφωνάζουν το »όχι στον φασισμό». Τραγική ειρωνεία, να τολμούν να μιλήσουν για αντιφασισμό τα παπαγαλάκια που προμόταραν την χρυσή αυγή μέσω της συστηματικής προπαγάνδας δεκαετιών ενάντια στους »αλλοδαπούς εγκληματίες » και την καλλιέργεια εθνικής υπερηφάνειας με αφορμή μερικά γκόλ της εθνικής. Η τηλεόραση που αβασάνιστα αποβλακώνει τους τηλεθεατές, έπαιξε το ρόλο της στο να δημιουργηθούν ψηφοφόροι με την πεποίθηση ότι κατάγονται από τα αρχίδια του Πλάτωνα και ότι είναι της μοίρας τους να μεγαλουργήσουν γιατί έχουν »λευκό δέρμα».

Έτσι δημιουργήθηκε ένα κλίμα ανοχής σε επιθέσεις και βασανισμούς ανθρώπων, τόσο στο δρόμο όσο και σε αστυνομικά τμήματα, μέχρι και σε δολοφονίες, όπως αυτή του 26χρονου Πακιστανού Shehzad Luqman, που δολοφονήθηκε στις 17/01/13 στα Πετράλωνα από τις μαχαιριές των φασιστών Χρήστο Στεργιόπουλο και Διονύση Λιακόπουλο.

Ο ελεγκτής ο οποίος σκότωσε τον 19χρονο Θανάση Καναούτη στις 13/08/13 στο Περιστέρι, στη διάρκεια ελέγχου εισιτηρίων, είναι ο χαρακτηριστικός τύπος κανίβαλου, που η εργασιακή ζούγκλα, η κοινωνική ανασφάλεια και η εγκεφαλική τρικυμία δημιούργησαν. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η δολοφονία του Παύλου Φύσσα στις 18/09/13 στην Αμφιάλη από το χρυσαυγίτη Γιώργο Ρουπακιά, οδηγώντας σε αλυσιδωτές αντιδράσεις που η κυβέρνηση επιχειρεί να στρέψει προς όφελός της.

Το κεφάλαιο γεννά τον φασισμό, το κράτος τον αναθρέφει και μια κρίσιμη μάζα ηλιθίων, αλλά όχι και άμοιρων ευθυνών ψηφοφόρων, αποτελούν το απαραίτητο καύσιμο του. Από τη μία η λογική της ανάθεσης σε πολιτικούς ή συνδικαλιστές και από την άλλη η πλύση εγκεφάλου από τα μέσα μαζικής εξημέρωσης, οδήγησαν στο σημερινό εκφασισμό σημαντικού μέρους της κοινωνίας. Το άτομο που ζει μέσα στο φόβο, γιατί παρότι πάτησε πάνω σε πτώματα δεν ανελίχθηκε ταξικά και ελπίζει σε έναν μεσσία αρχηγό για τη σωτηρία του, είναι ο ιδανικός οπαδός ενός φασιστικού κόμματος.

Ο ρόλος της χρυσής αυγής ήταν και παραμένει να κάνει τη βρώμικη δουλειά του συστήματος, αποτελώντας την εμπροσθοφυλακή της πιο ακραίας πολιτικής του κράτους. Τα εθνικιστικά μορφώματα υπάρχουν για να τρομοκρατούν και να αναγκάζουν σε πειθάρχηση κομμάτια του πληθυσμού, στα οποία ο φόβος προερχόμενος από τα νόμιμα μέσα του κράτους δεν αρκεί για να τα κρατήσει μακριά από ριζοσπαστικές λύσεις.

Ας μην ξεχνάμε τις δεκάδες επιθέσεις με ανθρωποκτόνο πρόθεση, όχι μόνο ενάντια σε μετανάστες και ντόπιους εργάτες, αλλά και πιο στοχευμένες παρακρατικές επιθέσεις, που για λόγους τύχης και επιχειρησιακής ανεπάρκειας δεν κατάφεραν το επιθυμητό για αυτούς αποτέλεσμα. Η χειροβομβίδα που εξερράγη στο στέκι μεταναστών στα Εξάρχεια στις 24/02/09, την ώρα που συνεδρίαζε ο σύνδεσμος αντιρρησιών συνείδησης, η βόμβα στο Ξενία της Πάρνηθας που εντοπίστηκε στις 10/07/10 λίγες μέρες αφότου είχε προηγηθεί στο χώρο διήμερη εκδήλωση αναρχικών (υπόθεση που οδήγησε στη σύλληψη του συνδεόμενου με τη χρυσή αυγή μπράβου Χρήστου Λουκόπουλου) είναι παραδείγματα ακροδεξιάς δράσης.

Προφανώς οργανώσεις τύπου χρυσής αυγής πρέπει να αντιμετωπίζονται ανάλογα, πόσο μάλλον όταν οι ίδιες ανεβάζουν τον πήχη της βίας, χωρίς να ξεχνάμε ότι στόχος είναι κυρίως οι εργοδότες τους, το κράτος και τα αφεντικά, το οικονομικό κατεστημένο. Οι Μπόμπολες, οι Βαρδηνογίαννηδες, οι Κουρήδες, οι πολιτικοί που τους στηρίζουν και από τους οποίους στηρίζονται, οι Βενιζέλοι, οι Καραμανλήδες, το Μητσοτακέικο, αυτοί που βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά της κρατικής μηχανής, σύμβουλοι και προϊστάμενοι, Προβόπουλοι, Κρανηδιώτες, επιστήμονες και δημοσιογράφοι σε εντεταλμένη υπηρεσία.

Το να είσαι αντιφασίστας συνεπάγεται να είσαι ενάντια στο σύστημα που γεννά το φασισμό. Το μόνο μέτωπο που θα αντιμετωπίσει το φασισμό είναι το ίδιο που θα πολεμήσει τα αφεντικά και το κράτος.

Δυνάμεις του Επαναστατικού Τόξου

ΥΓ: Στέλνουμε συντροφικούς χαιρετισμούς και αλληλεγγύη στους αιχμάλωτους αγωνιστές . Δύναμη στους κατηγορούμενους για τη ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης, των οποίων η δίκη ξεκινά στις 29/11/13».

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 8-10-2013 από directNEWS.gr