Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκανε δεκτή την αίτηση ακύρωσης που είχαν καταθέσει γονείς μαθητών που φοιτούσαν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Οι προσφεύγοντες ζητούσαν την ανάκληση των υπουργικών αποφάσεων της υφυπουργού Παιδείας και οι οποίες αφορούσαν την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών
Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο, χωρίς να εισχωρεί στην ουσία, αναφέρει πως οι υπουργικές αποφάσεις έχουν εκτελεστό χαρακτήρα, πλην όμως για να λάβουν νόμιμη υπόσταση έπρεπε να έχουν δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθώς και να υπάρξει σχετική εξουσιοδότηση προς την ηγεσία του υπουργείου για τη λήψη της σχετικής πρωτοβουλίας. Κάτι που δεν έγινε.
Με αυτή την παραδοχή η Ολομέλεια του ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ. 1362/2021 απόφασή αποφαίνεται , ότι με τις προσβαλλόμενες πράξεις ρυθμίζονται πρώτον, κατά τρόπο δεσμευτικό, μεταξύ άλλων, τα θέματα που αφορούν στους φορείς του δικαιώματος της απαλλαγής, στο περιεχόμενο της δήλωσης απαλλαγής, στην προθεσμία υποβολής της δήλωσης και στην απασχόληση των μαθητών που απαλλάσσονται. Έτσι, με τα δεδομένα αυτά, ότι οι επίμαχες υπουργικές πράξεις εισάγουν νέες ρυθμίσεις κανονιστικού περιεχομένου και, επομένως, έχουν εκτελεστό χαρακτήρα.
Επίσης στην απόφαση επισημαίνεται ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις του υφυπουργού Παιδείας, για να λάβουν νόμιμη υπόσταση, έπρεπε να δημοσιευθούν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως κάτι που δεν έγινε και για το λόγο αυτό ακυρώθηκαν για λόγους ασφαλείας δικαίου.
Με την απόφαση ακυρώθηκαν αφενός μεν εν μέρει η Φ1/104795/ΓΔ4/10.8.2020 πράξη της Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, αφετέρου δε εν όλω η θεωρούμενη ως συμπροσβαλλόμενη νεότερη Φ1/119410/γδ4/11.9.2020 πράξη της ίδιας Υφυπουργού, με την οποία παρατάθηκε η προθεσμία υποβολής υπεύθυνης δήλωσης για τη χορήγηση απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών για το σχολικό έτος 2020-2021.
Όπως κρίθηκεμ με τις προσβαλλόμενες πράξεις ρυθμίζονται το πρώτον, κατά τρόπο δεσμευτικό για τους αποδέκτες τους, μεταξύ άλλων, τα θέματα που αφορούν στους φορείς του δικαιώματος της απαλλαγής, στο περιεχόμενο της δήλωσης απαλλαγής, στην προθεσμία υποβολής της δήλωσης και στην απασχόληση των μαθητών που απαλλάσσονται.
Με τα δεδομένα αυτά κρίθηκε ότι οι ως άνω πράξεις εισάγουν νέες ρυθμίσεις κανονιστικού περιεχομένου και, επομένως, έχουν εκτελεστό χαρακτήρα.
Ένα μέλος του δικαστηρίου μειοψήφησε εκφράζοντας την άποψη ότι η ένδικη πράξη, κατά το μέρος που προσβάλλεται, δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη και, συνεπώς, απαραδέκτως προσβάλλεται, διότι όσα ορίζονται σ’ αυτήν – σχετικά με τους φορείς του δικαιώματος της απαλλαγής, το περιεχόμενο της δηλώσεως απαλλαγής και την απασχόληση των μαθητών που απαλλάσσονται – δεν ρυθμίζονται πρωτογενώς από τη Διοίκηση αλλά έχουν ήδη γίνει δεκτά με τις 1749/2019 και 1750/2019 αποφάσεις της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Περαιτέρω κρίθηκε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις ως κανονιστικές, για να λάβουν νόμιμη υπόσταση, έπρεπε να δημοσιευθούν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και, επειδή δεν δημοσιεύθηκαν, πρέπει να ακυρωθούν για λόγους ασφαλείας δικαίου.
Επιπροσθέτως κρίθηκε ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις είναι ακυρωτέες και για τον λόγο ότι έχουν εκδοθεί χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση, κατά παράβαση του άρθρου 43 παρ. 2 εδ. β΄ του Συντάγματος, ενώ κρίθηκε ότι δεν συνιστούν τέτοια εξουσιοδότηση αφενός μεν η διάταξη του άρθρου 89 παρ. 2 περ. β του ν. 4485/2017, με την οποία δίνεται εξουσιοδότηση στον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων να ρυθμίσει θέματα που αφορούν, μεταξύ άλλων, τη φοίτηση και τις απουσίες των μαθητών στα γυμνάσια και αφετέρου η διάταξη του άρθρου 42 παρ. 8 του ν. 4186/2013, με την οποία δίνεται εξουσιοδότηση στον ίδιο Υπουργό να ρυθμίσει τα ίδια ως άνω θέματα στα γενικά λύκεια.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 17-9-2021 από directNEWS.gr
