H δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή του ΙΚΑ δεν μπορεί να μειώσει το ποσοστό αναπηρίας που έχει προσδιορίσει η πρωτοβάθμια επιτροπή του ίδιου ασφαλιστικού φορέα. Δηλαδή, απαγορεύεται η χειροτέρευση της θέσης του ασφαλισμένου από την δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή. Αυτό έκρινε...

το  Α' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ' αριθμ. 29/2017 απόφασή του, κάνοντας δεκτή την προσφυγή 58χρονης υποψήφιας συνταξιούχου. 

Η προσφεύγουσα, που ήταν ασφαλισμένη στο ΙΚΑ και στο ΙΚΑ-ΤΕΑΜ ως υπάλληλος, υπέβαλε αίτηση για να λάβει σύνταξη και παραπέμφθηκε στην πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή η οποία γνωμάτευσε ότι έπασχε από «ασφυοϊσχιαλγία επί εδάφους εκφυλιστικής σπονδυλοπάθειας και νευρωσικές εκδηλώσεις» και προσδιορίστηκε το ποσοστό της βλάβης της (αναπηρίας της) σε 50%.

Η 58χρονη στη συνέχεια προσέφυγε στην δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή ευελπιστώντας  σε ένα μεγαλύτερο ποσοστό αναπηρίας.

Η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή, αποφάνθηκε ότι έπασχε από «εκφυλιστικού τύπου αλλοιώσεις της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (ΑΟΜΣΣ)» και από «αγχώδεις και καταθλιπτικές εκδηλώσεις», προσδιορίζοντας το ποσοστό της βλάβης της (αναπηρίας της) σε 25%, από το οποίο το 10% οφειλόταν σε ψυχιατρική πάθηση.

Η 58χρονη υπέβαλε ένσταση κατά της απόφασης της δευτεροβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, η οποία απορρίφθηκε, και έτσι προσέφυγε στα Διοικητικά Δικαστήρια.

Με την υπόθεση ασχολήθηκε η αυξημένη 7μελής σύνθεση του Α΄Τμήματος του ΣτΕ που  με την υπ' αριθμ. 29/2017 απόφαση έκρινε ότι η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή «δεν δύναται να καταστήσει χειρότερη τη θέση» της υποψηφίας συνταξιούχου. Στην απόφαση τονίζεται στη συνέχεια: «Όταν η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή κρίνει επί προσφυγής ασφαλισμένου του Ι.Κ.Α.-Τ.Ε.Α.Μ. κατά γνωματεύσεως της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, η οποία (προσφυγή) δεν δύναται να καταστήσει χειρότερη τη θέση αυτού, δεδομένου ότι δεν υπάρχει ρητή αντίθετη ρύθμιση στη νομοθεσία του ως εν λόγω Ιδρύματος, ούτε προκύπτει άλλωστε από τη νομοθεσία αυτή η δυνατότητα της δευτεροβάθμιας υγειονομικής επιτροπής να καταστήσει χειρότερη τη θέση του προσφεύγοντος ασφαλισμένου».

Στην απόφαση  αναφέρεται, επίσης,  ότι ήδη προβλέπεται η δυνατότητα του ασφαλιστικού οργανισμού να ασκήσει προσφυγή κατά της γνωματεύσεως της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής, προκειμένου να μειωθεί το ποσοστό της ιατρικής αναπηρίας του ασφαλισμένου. Επομένως, συνεχίζει η απόφαση,  «σε περίπτωση που η δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή, επιλαμβανόμενη προσφυγής μόνο του ασφαλισμένου, κρίνει ότι η ιατρική του αναπηρία πρέπει να προσδιορισθεί σε ποσοστό υψηλότερο εκείνου που προσδιόρισε η πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή, θα δεχθεί την προσφυγή κατά της γνωματεύσεως της τελευταίας ως άνω επιτροπής και θα καθορίσει το κατά την κρίση της προσήκον ποσοστό της ιατρικής αναπηρίας του ασφαλισμένου». Διαφορετικά, «αν δηλαδή κρίνει ότι η εν λόγω αναπηρία θα έπρεπε να προσδιορισθεί στο αυτό ή και σε χαμηλότερο ποσοστό, θα απορρίψει την προσφυγή, με συνέπεια να οριστικοποιηθεί το ποσοστό της ιατρικής αναπηρίας του ασφαλισμένου, που προσδιορίστηκε από την πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή». 

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 21-2-2017 από directNEWS.gr