Logo

Θεόφιλος Σεχίδης: Κατέθεσε αίτηση αποφυλάκισης - Θα επιστρέψει στην «ελεύθερη κοινωνία»; [φωτο]



 
 

Ο Θεόφιλος Σεχίδης, ο υπαίτιος του «εγκλήματος του αιώνα» έχει ήδη υποβάλει αίτηση αποφυλάκισης και λέγεται ότι είναι πολύ πιθανό να γίνει δεκτή ακόμα  μέσα στο 2017. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι αν αποφυλακιστεί θα πάει να μείνει σε μια ξαδέρφη του στη Θάσο.

Τα παραπάνω επισημαίνει το kavalapost.gr  σε ρεπορτάζ του που φέρει τον τίτλο: «Αποφυλακίζεται και επιστρέφει στη Θάσο ο Θεόφιλος Σεχίδης;» και στο οποίο αναφέρονται, μεταξύ άλλων τα εξής: 

«Το έγκλημα του αιώνα στη Θάσο», «Ο γιος του Φρανκεστάιν», «Αμόκ αίματος στη Θάσο», «Ο κανίβαλος που άκουγε… Τσαϊκόφκσι» ήταν μερικά από τα πρωτοσέλιδα στις αρχές του Αυγούστου του 1996, όταν το νησί της Θάσου έμελλε να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης μετά την αποκάλυψη της πενταπλής ανθρωποκτονίας του μαζικού δολοφόνου Θεόφιλου Σεχίδη.

Ο 24χρονος τότε φοιτητής Νομικής συλλαμβάνεται και ομολογεί το αποτρόπαιο έγκλημα που διέπραξε τρεις μήνες πριν και συγκλόνισε όλη την Ελλάδα, όταν στις 19 και 20 Μαΐου 1996 σκότωσε πέντε μέλη της οικογένειάς του, το θείο του, τον πατέρα του, τη μητέρα του, την αδελφή του και τη γιαγιά του.

Θεόφιλος Σεχίδης-Ο δολοφόνος που άκουγε Μπαχ

Θεόφιλος Σεχίδης, ο φοιτητής Θεολογίας που τον Μάιο του 1996 σκότωσε στη Θάσο τον πατέρα του, τη μητέρα του, την αδελφή του, τη γιαγιά του και τον θείο του.

Ήταν τέλη Μαΐου του 1996 και η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης ερευνούσε μια «περίεργη» υπόθεση.

Την ίδια ημέρα εξαφανίστηκαν πέντε μέλη της οικογένειας του Θεόφιλου Σεχίδη. Ο 55χρονος πατέρας του Δημήτρης, η 48χρονη μητέρα του Μαρία, η 27χρονη αδελφή του Ερμιόνη, η 75χρονη γιαγιά του Ερμιόνη Καλαμάρα, καθώς και ο 58χρονος θείος του, αδελφός του πατέρα του, Βασίλης Σεχίδης.

Η σύζυγος του τελευταίου, Ελένη Σεχίδη, μόνιμη κάτοικος Βελγίου, δήλωσε στις ελληνικές αστυνομικές αρχές ότι ο σύζυγός της δεν είχε επικοινωνήσει μαζί της από τις 19 Μαΐου.

Τότε, ο Θεόφιλος Σεχίδης ήταν 24 χρόνων και φοιτούσε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Κομοτηνής.

Ο πατέρας του, Δημήτρης, εργαζόταν ως δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο της Κεραμωτής, απέναντι από το νησί της Θάσου, ενώ η μητέρα του, Μαρία, ήταν νοικοκυρά. Η μεγαλύτερη αδελφή του, Ερμιόνη, έπασχε από σχιζοφρένεια.

Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής έρευνας, ο Θεόφιλος ισχυριζόταν, όπως είχε πει και στη θεία του, ότι ο μεν θείος του είχε μεταβεί στην Ιταλία, τα δε υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του στη Γερμανία, στην οποία επρόκειτο να εγκατασταθούν μόνιμα.

Νωρίς το μεσημέρι της Πέμπτης 8 Αυγούστου 1996, μπροστά στην πολυκατοικία της οδού Φιλελλήνων 24, στην Ανάληψη της Θεσσαλονίκης, επικρατούσε ασυνήθιστη κίνηση. Οι περίοικοι, που είχαν συγκεντρωθεί, είδαν μερικούς αστυνομικούς με πολιτικά να μεταφέρουν τον 24χρονο τριτοετή φοιτητή Θεόφιλο Σεχίδη στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης.

Αφορμή γι αυτή την προσαγωγή είχε σταθεί η καταγγελία που είχε κάνει την 1η Αυγούστου στην Αστυνομική Διεύθυνση Φλώρινας η Ελένη Σεχίδη, γυναίκα του θείου του Θεόφιλου, πως ο άντρας της δεν είχε δώσει σημεία ζωής από τα μέσα Μαΐου.

Τελικά, ύστερα από μέρες και πολλαπλές καταθέσεις, ο Θεόφιλος ομολόγησε ότι στις 19 και στις 20 Μαΐου είχε σκοτώσει τους γονείς, την αδελφή, τη γιαγιά και τον θείο του και είχε πετάξει τα τεμαχισμένα πτώματά τους σε χωματερή της Καβάλας.

«Σκότωσα τα θύματά μου αμυνόμενος. Υπήρξε οικογενειακή συνομωσία. Μου έκαναν ψυχολογικό πόλεμο επειδή ήξερα ότι ήμουν άλλης μάνας παιδί και δε μου ‘λεγαν την αλήθεια», υποστήριξε στην αστυνομία, μετά από ημέρες και πολλαπλές καταθέσεις.

Ο πρώτος φόνος έλαβε χώρα στις 19 Μαΐου. Όπως διευκρίνισε ο δράστης: «Λίγες ημέρες πριν γίνει το κακό, τρεις-τέσσερις ημέρες νομίζω, βρισκόμουν στην Κομοτηνή, όταν ξαφνικά, χωρίς να τους περιμένω, έρχονται ο πατέρας μου με τον θείο μου. Έρχονται δήθεν για να πάρουν το αυτοκίνητο του πατέρα μου που το είχα εγώ.

Εγώ ξαφνιάστηκα. Είχα να δω τον θείο μου έναν, ενάμιση χρόνο. Μου είπαν πως μόλις φτάσουν στη Θάσο, την ίδια κιόλας ημέρα να τους πάρω τηλέφωνο να μιλήσουμε. Μου είπαν, μετά την τηλεφωνική επικοινωνία, πως έπρεπε να πάω αμέσως στη Θάσο για να μιλήσουμε. Έτσι, την επόμενη, 18 Μαΐου, πήγα στη Θάσο, στον Λιμένα. Όταν ξημέρωσε, κάποια στιγμή ο θείος μου λέει ότι θέλει να πάμε μια βόλτα πάνω στο αρχαίο θέατρο». Όπως ανέφερε ο Θεόφιλος κατά την πρώτη του κατάθεση στην Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, η συζήτηση εξελίχθηκε σε λογομαχία και στη συνέχεια, σε συμπλοκή. «Προσπάθησε να με χτυπήσει με ένα μαχαίρι. Τον έσπρωξα και έπεσε σε γκρεμό, από ύψος δέκα μέτρων. Κατέβηκα κάτω και τον είδα να ψυχορραγεί. Και για να μη βασανίζεται άλλο, του έκοψα με το μαχαίρι το κεφάλι».

Κατόπιν, επέστρεψε στο σπίτι του, όπου και έμεινε μόνος, όχι όμως για πολύ. Μετά από λίγη ώρα επέστρεψε ο πατέρας του: «Ο πατέρας μου είχε ένα μαχαίρι, φοβήθηκα. Μόλις γύρισε για να πάει στην τουαλέτα, τον πυροβόλησα κι έπεσε νεκρός. Μετά, του έκοψα την καρωτίδα με ένα μαχαίρι». Ακολούθησαν η μητέρα και η αδελφή του. «Κρατούσε και αυτή (η μητέρα του) μαχαίρι. Της άρπαξα το χέρι και της έκοψα τον λαιμό. Με τον ίδιο τρόπο σκότωσα στη συνέχεια την αδελφή μου Ερμιόνη».

Ο Θεόφιλος Σεχίδης πέρασε τη νύχτα στο σπίτι, με τα πτώματα των συγγενών του. Αφαίρεσε προσεκτικά ορισμένα μέρη από τον εγκέφαλο και τα τοποθέτησε στο ψυγείο! «Για μεταγενέστερη μελέτη», όπως υποστήριξε αργότερα. Το πρωί, η ανυποψίαστη γιαγιά επισκέφθηκε το σπίτι. «Άρπαξε ένα μαχαίρι να με χτυπήσει. Τι να έκανα κι εγώ; Τη σκότωσα!» είπε.

Τεμάχισε τα άψυχα κορμιά, τα τοποθέτησε σε σακούλες σκουπιδιών και με το αυτοκίνητό του μετέφερε το μακάβριο φορτίο σε χωματερή της Καβάλας, μεταξύ Νέας Καρβάλης και Κεραμωτής. Μόνο το πτώμα του θείου του βρέθηκε τελικά από την Αστυνομία.

Όπως ήταν αναμενόμενο κρίθηκε προφυλακιστέος, σύμφωνα με την ορολογία εκείνης της εποχής, μέχρι να οδηγηθεί στο ακροατήριο.

Η δίκη διεξήχθη στις 20 Ιουνίου 1997 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Δράμας, με αυτεπαγγέλτως διορισθέντα συνήγορο υπεράσπισης, δεδομένου ότι ο κατηγορούμενος δεν θέλησε να διορίσει ο ίδιος συνήγορο.

Ο ίδιος ο κατηγορούμενος δήλωσε κατά την απολογία του πως δεν μετανιώνει για τίποτε και επανέλαβε πως λόγος της πράξης του ήταν το γεγονός ότι δεν του αποκάλυπταν ποια ήταν η πραγματική του μητέρα. Η υπεράσπιση, από την πλευρά της δήλωσε αδυναμία να υπερασπίσει τον κατηγορούμενο, δεδομένου ότι εκείνος αρνούνταν τη συνεργασία.

Το Δικαστήριο κήρυξε τον Θεόφιλο Σεχίδη (ομόφωνα) ένοχο για τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας από πρόθεση κατά συρροή, της περιύβρισης νεκρού, της παράνομης οπλοφορίας, οπλοχρησίας και οπλοκατοχής και το επέβαλε πέντε φορές ισόβια κάθειρξη. Κατά της απόφασης αυτής ο καταδικασθείς άσκησε έφεση, την οποία ένα έτος αργότερα, στις 2 Ιουνίου 1998, την απέσυρε, επειδή την είχε ασκήσει, όπως ανέφερε, μετά από πίεση του δικηγόρου του κι έτσι η υπόθεση της πενταπλής ανθρωποκτονίας της Θάσου έκλεισε οριστικά κι αμετάκλητα.

Τέλος, ο Θεόφιλος Σεχίδης έγκλειστος στη φυλακή το μόνο που ζητούσε ήταν Μπαχ-Μότσαρτ και βιβλία, πολλά βιβλία…

Θα αποφυλακιστεί ο Σεχίδης;

21 χρόνια μετά το έγκλημα που έμελλε να αποτελέσει θέμα για… διδακτορικό στην Ψυχιατρική και αντικείμενο μελέτης από ιατρικούς, εγκληματολογικούς και δικαστικούς κύκλους, ο Θεόφιλος Σεχίδης είναι πιο κοντά από ποτέ στο να επιστρέψει στον «ελεύθερο κόσμο» και μάλιστα στη Θάσο, σύμφωνα με την επιθυμία του ίδιου, μιας και του το επιτρέπει ο νόμος, παρά τις 5 φορές ισόβια που του επιβλήθηκαν.

Η Βαρβάρα Βαγιανού, φοιτήτρια του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, η Δέσποινα Τζάνη, φοιτήτρια του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, η Μαρία Ροδίτη, Πτ. Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, η Μαίρη Φωσκόλου, Μεταπτυχιακή φοιτήτρια Εγκληματολογίας Παντείου και ο Χρήστος Καρώνης, φοιτητής του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, συνέταξαν μια συν-εργασία η οποία δημοσιεύτηκε στο crimetimes.gr και αποτελεί απόρροια εις βάθους μελέτης της υπόθεσης Σεχίδη από δικαστικής, νομικής και δημοσιογραφικής πλευράς και πιστοποιεί-με το παραπάνω-ότι το προαναφερόμενο σενάριο αποφυλάκισης του Θεόφιλου Σεχίδη δεν είναι… σενάριο.

Σε αυτή τη συν-εργασία - δημοσιεύθηκε με τον τίτλο: Θεόφιλος Σεχίδης: Επιστροφή στην «ελεύθερη κοινωνία» το 2017; -αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα πάρακάτω για το ενδεχόμενο αποφυλάκισης του Θεόφιλου Σεχίδη

 2016. Ο Θεόφιλος Σεχίδης έχει ήδη υποβάλει αίτηση αποφυλάκισης για το 2017, την οποία δικαιούται σύμφωνα με το νόμο 4322. Όπως μας ενημερώνει ο δικηγόρος -εγκληματολόγος Διονύσης Χιόνης, ο Ποινικός Κώδικας ορίζει ότι σε περίπτωση που συντρέχουν σωρευτικά δύο ή τρεις ποινές ισόβιας κάθειρξης, ο κρατούμενος πρέπει για κάθε μία από αυτές να παραμείνει πραγματικά 15 χρόνια στην φυλακή. Για να απολυθεί, υπό όρους ο κατάδικος αυτός, πρέπει να έχει εκτίσει το άθροισμα των ποινών αυτών, όχι όμως πάνω από 25 χρόνια.

Από τα 25 χρόνια πρέπει να έχει εκτίσει πραγματικά τα 19 χρόνια και για τα υπόλοιπα 6 χρόνια μπορεί να χωρήσει ευεργετικός υπολογισμός, δηλαδή κάθε ημέρα στη φυλακή να υπολογίζεται ευεργετικά ως 2 ημέρες εκτιόμενης ποινής, εφόσον ο κατάδικος εργάζεται ή δε μπορεί αιτιολογημένα να εργαστεί, επειδή για παράδειγμα πάσχει από ιδιαίτερα βαριά ασθένεια (AIDS, κακοήθη νεοπλάσματα, νεφρική ανεπάρκεια, κ.λπ.), είναι ανάπηρος ή συντρέχει στο πρόσωπό του μία από τις παρεμφερείς προϋποθέσεις που ορίζει το άρθρο 105 του Ποινικού Κώδικα.

Ο Σεχίδης, λοιπόν, εφ’ όσον έχει συμπληρώσει 19 έτη εγκλεισμού και εφ’ όσον δύναται να αιτηθεί ευεργετικό υπολογισμό άλλων 6 ετών, τότε έχει δικαίωμα να υποβάλει αίτηση απόλυσης υπό όρους. Ο κ. Χιόνης, ωστόσο, σημειώνει ότι αυτό δε σημαίνει αυτόματα ότι η αίτηση θα γίνει δεκτή από το αρμόδιο δικαστικό Συμβούλιο, ειδικά αν αντιμετωπίζει ακόμα προβλήματα ψυχιατρικής φύσης. «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ψυχίατρος που θα υπογράψει για την αποφυλάκιση», δηλώνει ο αρχιφύλακας της ψυχιατρικής πτέρυγας των φυλακών Κορυδαλλού, Αντώνης Αραβαντινός. Ο αρχιφύλακας εξηγεί ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδικασία για τη λήξη της ποινής των κρατουμένων. Πρέπει να δοθεί παραγγελία από τον εισαγγελέα-είτε με δική του πρωτοβουλία, είτε με πρωτοβουλία της υπηρεσίας-, διότι μπορεί οι ίδιοι οι κρατούμενοι να μην έχουν αντιληφθεί ότι ήρθε η ώρα να αποφυλακιστούν.

«Επικοινωνεί κανονικότατα. Δε βρίσκεται στην απομόνωση. Αν με δει εδώ θα μου πει ‘’Αντώνη δώσε μου ένα τσιγαράκι’’. Θέλει πολλά τσιγάρα», συμπληρώνει ο κ. Αραβαντινός. Για ένα μεγάλο διάστημα ο Θεόφιλος ήταν εκτός αγωγής. «Από το 2011 παίρνει αγωγή σε ένεση. Αλομπερτίνη ντεκανουάζ. Αυτά είναι τα φάρμακά του», προσθέτει. Από το Νοέμβριο του 2016 κάνει μία ένεση με τριπλή δόση του συγκεκριμένου φαρμάκου κάθε 31 μέρες. «Χάπια έχει να πάρει από το 2010. Τα παίρνει, όμως, σε ένεση. Από το 2010, λοιπόν, αυτός ζει στην αυταπάτη ότι παίρνει βιταμίνες. Ο ίδιος το ξέρει ότι λέει ψέματα. Άμα τον κουβεντιάσεις, σε μια άλλη φάση, θα σου πει ‘’φάρμακα μου δίνουν και αυτοί μου λένε έτσι και εγώ τα παίρνω’’».

Αν αποφυλακιστεί ο Σεχίδης…

Ο κ. Αραβαντινός αναφέρει: «Έχει μία ξαδέρφη στη Θάσο και λέει ότι θα πάει να μείνει σε αυτή, καθώς δεν του έχει μείνει κανένα περιουσιακό στοιχείο». Πέραν από τον εναπομείναντα περίγυρό του υπάρχει και μία κοινωνία που θα πρέπει να τον δεχτεί σε περίπτωση που ο Θεόφιλος αποφυλακιστεί. Είναι έτοιμη η κοινωνία να τον εντάξει; «Γιατί να είναι έτοιμη η κοινωνία να τον δεχτεί; Αυτός είναι έτοιμος; Γιατί αν είναι έτοιμος μπορεί να ενταχθεί. Εγώ θεωρώ ότι η κοινωνία δεν είναι υποχρεωμένη να είναι έτοιμη για κανέναν». Ο κ. Χιόνης σημειώνειέτοιμη για κανέναν».

sechidis

Ο κ. Χιόνης σημειώνειέτοιμη για κανέναν». Ο κ. Χιόνης σημειώνειεπίσης ότι ο Σεχίδης, όποτε κι αν αποφυλακιστεί, είναι βέβαιο ότι θα αντιμετωπίσει ιδιαίτερες δυσκολίες. «Οι δεδομένες κοινωνικές αγκυλώσεις, τα στιγματιστικά στερεότυπα του «αποφυλακισμένου» και του «ψυχασθενή», αλλά και η σοβαρή δυσλειτουργία ικανών κρατικών ψυχιατρικών θεραπευτικών δομών εμποδίζουν την ομαλή κοινωνική επάνοδο οποιουδήποτε ατόμου με αυτά τα χαρακτηριστικά». Ας προστεθεί ότι και η έλλειψη υποστηρικτικού οικογενειακού περιβάλλοντος είναι καταλυτική σε παρόμοιες περιπτώσεις. Επιπλέον, όμως, λόγω της αρνητικής διασημότητάς του, είναι βέβαιο ότι ο Σεχίδης θα έχει να αντιμετωπίσει ένα ιδιότυπο εντονότερο κοινωνικό στίγμα, που θα αποτελέσει σημαντικό ανασχετικό παράγοντα της ολοκληρωμένης ενσωμάτωσής του, εάν και εφόσον μπορέσει τελικά να την υποστηρίξει».

Όσοι ειδικοί και αν σπεύσουν να ερμηνεύσουν, όσες έρευνες κι αν γίνουν, όπως είχε δηλώσει και η Φωτεινή Τσαλίκογλου, καθηγήτρια ψυχολογίας και ψυχαναλύτρια, «τα κίνητρα της πράξης θα μείνουν θαμμένα στα ερέβη του ταραγμένου του νου». Οι σκέψεις και τα συναισθήματα του δράστη, από τη σύλληψη μέχρι την εκτέλεση του εγκλήματος, θα μείνουν ες αεί στην ιστορία του. Η ανθρώπινη δράση, ακόμη και η εγκληματική, δε μπορεί να μπει σε καλούπια, σε κανονικότητες και λογικότητες, δε μπορεί να προβλεφθεί μαθηματικά, ούτε να ενταχθεί μέσα στα πλαίσια μιας περιχαρακωμένης σκέψης.

Τα αποτρόπαια εγκλήματα με δράστες ψυχικά ασθενείς είναι εξαιρετικά σπάνια και κατ’ επέκταση προσελκύουν την προσοχή και σοκάρουν. Η ψυχική ασθένεια είναι η μοναδική υπαίτιος του αποτρόπαιου εγκλήματος και ο «τρελός» εγκληματίας κυκλοφορούσε τόσο καιρό, ανενόχλητος, ανάμεσα στους «φυσιολογικούς» ανθρώπους. Στο μεταξύ, ένα πλήθος επίσημα διαγνωσμένων ψυχικά ασθενών παραμένει σιωπηλό, προσπαθώντας να επιβιώσει στην κοινωνία, χωρίς ποτέ να ενοχλήσει κανέναν. Οι ιστορίες αυτών των ανθρώπων ποτέ δε θα έρθουν στην επιφάνεια. «Αυτοί, όμως, θα υφίστανται καθημερινά στο πετσί τους τη βία μιας κοινωνίας, που είναι έτοιμη, ανά πάσα στιγμή, να τους θεωρήσει ικανούς να προβούν στο έγκλημα».

Συνοψίζοντας τις απόψεις των διαφόρων ειδικών, πολλοί είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν τόσο την ενδεχόμενη αποφυλάκιση του Σεχίδη όσο και την επανένταξη του. Η κλειστή κοινωνία της Θάσου και όπως κάθε κλειστή κοινωνία δυσκολευόταν ήδη να αντιμετωπίσει την διαγνωσμένη με ψυχική ασθένεια, αδελφή του Θεόφιλου και πιθανότατα να παρέβλεπε και διάφορες συμπεριφορές του δεύτερου. Σίγουρα, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι συνέβαινε στην οικογένεια αυτή, όταν η πόρτα του σπιτιού έκλεινε, όμως αν η πόρτα της φυλακής ανοίξει για τον Θεόφιλο, θα είμαστε έτοιμοι να τον αντιμετωπίσουμε ως ένα νέο μέλος της κοινωνίας μας;

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 22/10/17 από directNEWS.gr


Τελευταία Δικαστικά