Οι θεσπιζόμενοι σωφρονιστικοί και οι λοιποί ρυθμιστικού χαρακτήρα κανόνες διαβίωσης κρατουμένων, όπως και αυτοί που πραγματεύονται τα περί χορήγησης άδειας σε αυτούς, δεν συνιστούν «ουσιαστικούς ποινικούς νόμους» κατά την έννοια του αρθ. 1 του ΠΚ, για να μπορεί να γίνει λόγος περίι αναδρομικής ισχύος του ηπιότερου νόμου όπως ορίζει το άρθρο 2 παρ.1-2 Π.Κ. 

Με αυτό το σκεπτικό η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου αποκλείει το ενδεχόμενο εφαρμογής ευμενέστερων διατάξεων σε καταδίκους που είχαν λάβει άδειες με το προηγούμενο ευνοϊκότερο καθεστώς. 

Συγκεκριμένα, η Εισαγγελία του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε γνωμοδότησή της, με την οποία απαντά σε ερώτημα του διευθυντή του καταστήματος κράτησης Χαλκίδας, επισημαίνει πως  μετά το νέο Ποινικό Κώδικα οι άδειες πρέπει «με τρόπο ομοιόμορφο και δίχως διακρίσεις να κριθούν και αξιολογηθούν βάσει των ανωτέρω επανακαθορισθέντων κριτηρίων».

Ειδικότερα, στη γνωμοδότηση, που υπογράφεται από τον αντεισαγγελέα Α.Π., Λάμπρο Λ. Σοφουλάκη, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι :«Το καθεστώς χορήγησης των εν λόγω αδειών αντικαταστάθηκε και διαμορφώθηκε, κατά το σκέλος τούτο, με περαιτέρω εξειδίκευση και συγκεκριμενοποίηση των απαιτούμενων τυπικών κριτηρίων και αναπροσαρμογή των ελαχίστων ορίων των ποσοστών πραγματικής έκτισης στερητικής της ελευθερίας ποινής, αναλόγως του είδους και της διάρκειας αυτής και διεύρυνση της κατηγορίας αδικημάτων της δεύτερης τυπικής προϋπόθεσης (μη ύπαρξη ποινικών εκκρεμοτήτων), με ένταξη σ’ αυτή και πλημμεληματικού χαρακτήρα αξιόποινων πράξεων που ενέχουν εκδηλώσεις βίας ή απειλής βίας κατά προσώπων και πραγμάτων ήτοι σοβαρής απαξίας ποινική αδικήματα, καθώς «έχουν παρατηρηθεί αυξανόμενα περιστατικά παραβίασης των όρων της άδειας. Ούτε στην ανωτέρω σαφή και μη εμφανίζουσα ερμηνευτικές δυσχέρειες  διάταξη, αλλά ούτε και σε κάποια μεταβατική του αυτού νομοθετήματος, γίνεται διάκριση ή άλλου είδους εξαίρεση από αυτή κρατουμένων – καταδίκων που ήδη ελάμβαναν άδειες με το παλαιό νομικό καθεστώς «έχοντας εκτίσει το 1/5 ή τα οκτώ (8) έτη αντίστοιχα», ούτε μπορούσε, κατά τη γνώμη μας, να γίνει καθόσον με τη θέσπιση αυτή, ο νομοθέτης θέλησε με τρόπο ομοιόμορφο και δίχως διακρίσεις να κριθούν και αξιολογηθούν βάσει των ανωτέρω επανακαθορισθέντων κριτηρίων, όλες οι περιπτώσεις καταδίκων στερητικών της ελευθερίας ποινών, ένεκα ισονομίας έναντι των σωφρονιστικών κανόνων και ίσης μεταχείρισης τούτων, προς επίτευξη της επιθυμούμενης ευταξίας και ομαλούς και εύρυθμης λειτουργίας των καταστημάτων κράτησης και, περαιτέρω, ανάδειξης, κατά το μέτρο του εφικτού, του δικαιοπολιτικού ερείσματος και της αξίας του θεσμού των αδειών προς την κατεύθυνση σύγκλισης της ζωής στις φυλακές με τον κοινωνικό βίο εν ελευθερία».

Διαβάστε όλη την εγκύκλιο

Εναλλακτικά διαβάστε εδώ

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 3-4-2021 από directNEWS.gr