Προβληματισμό έχει προκαλέσει η πρακτική ορισμένων αστυνομικών και εισαγγελικών αρχών να παρακάμπτουν την Ιατροδικαστική...

Υπηρεσία και να καλούν Επικουρικό Ιατρό σε υποθέσεις διερεύνησης αιτίων θανάτου πολιτών.

Αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές, που εφαρμόζουν συχνά αυτή την πρακτική, επικαλούνται την ισότιμη και παράλληλη αρμοδιότητα του Επικουρικού Ιατρού, η οποία θεωρείται παράνομη και πλασματική από ισχυρή μερίδα ιατροδικαστών και δικηγόρων.

Νομικοί κύκλοι, ειδικότερα, επισημαίνουν ότι ο νόμος 3772/2009 είναι σαφής ως προς την αρμοδιότητα των Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ότι δηλαδή συμπίπτει προς εκείνη του ομώνυμου ή των ομώνυμων προς αυτές Εφετείων.

Τονίζουν, μάλιστα, ότι ο ίδιος νόμος δεν αναγνωρίζει ισότιμη και παράλληλη αρμοδιότητα προς διενέργεια ιατροδικαστικών πράξεων προς τα Νοσηλευτικά Ιδρύματα του Ε.Σ.Υ., και δή μάλιστα όπου δεν υπάρχουν εξειδικευμένα Εργαστήρια, ούτε Επιμελητές. και κάνουν λόγο για "σκαιό φαινόμενο και ιδιαιτέρως ύποπτο, που παρατηρείται σε ορισμένες περιφέρειες της Ελληνικής επικράτειας, όπως για παράδειγμα στο νομό Ηλείας".

Ιατροδικαστές και δικηγόροι υποστηρίζουν, ότι η κατάσταση αυτή είναι μη σύννομη, προειδοποιούν ότι θα προχωρήσουν σε καταγγελία στους αρμόδιους φορείς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ζητούν τη διερεύνηση του θέματος από τις αρχές, προκειμένου να αποδοθούν οι δέουσες ευθύνες για ενδεχόμενη κάλυψη ιατρικών αμελειών και ανθρωποκτονιών εκ προθέσεως.

Παράλληλα, ζητούν πριν από κάθε έρευνα και κυρίως πριν καταλογιστεί τυχόν δόλος σε όσους εμπλέκονται σε τέτοιου είδους φαινόμενα, να γνωμοδοτήσει για το ζήτημα αυτό η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.

Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι σε παλαιότερη γνωμοδότησή της (την 4/18-2-2011) η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου δεν κάνει λόγο για ισοκατανομή των παραγγελιών για ιατροδικαστικές πράξεις μεταξύ των Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών και των Επικουρικών Ιατρών (κατεχόντων την ειδικότητα της ιατροδικαστικής). 

Αναλυτικότερα, στην 4/18-2-2011 γνωμοδότηση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, όπως αυτή παρατίθεται στο apachejones-zone, αναφέρονται τα εξής:

«Σχετ. 2004/7-1-11 και 2019/10-1-11 έγγραφα της ανωτέρω Ειδικής Γραμματείας περί επικαιροποίησης της υπ' αριθμ. 3065/96 Γνωμοδότησης του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

Σχετικά με την αναφερόμενη στα ανωτέρω έγγραφα επικαιροποίηση της υπ' αριθμ. 3065/5-11-96 Γνωμοδότησης του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, γνωρίζουμε, κατ' άρθρ. 19 §§ 1γ, 2- 24 § 5α" - 25 § 2β' Ν. 1756/88, τα εξής: α) Η εν λόγω Γνωμοδότηση εκδόθηκε με βάση το άρθρο 123 του Ν. 2071/92 «Εκσυγχρονισμός και Οργάνωση Συστήματος Υγείας», το οποίο τις παραγράφους 4, 5 και 6 του άρθρου 5 του Ν.Δ. 885/71 (5 §1 Ν. 1649/86) αντικατέστησε, συγχωνεύοντας αυτές σε παράγραφο 4, που έχει ως εξής: αρθρ. 5 § 4 α' ΝΑ 885/71 «Η διενέργεια ιατροδικαστικών πράξεων μπορεί με παραγγελία του αρμόδιου δικαστηρίου, εισαγγελέα, ανακριτή ή ανακριτικού υπαλλήλου να ανατίθεται και στα εργαστήρια ιατροδικαστικής των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (Α. Ε. Ι.), όπου υπάρχουν, ή των νοσηλευτικών ιδρυμάτων πανεπιστημιακών (Α. Ε. Ι.), ή του Εθνικού Συστήματος Υγείας, που εδρεύουν στην περιφέρεια, ή σε περιφέρεια με την οποία συνδέονται με τον πιο εύκολο συγκοινωνιακό τρόπο".

β) Από την παραπάνω διάταξη ανενδοίαστα προκύπτουν τα αναφερόμενα στην 3065/5-11-96 Γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, περί ισότιμης και παράλληλης αρμοδιότητας ως προς την διενέργεια ιατροδικαστικών πράξεων, της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης, των Εργαστηρίων Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, των Εργαστηρίων Νοσηλευτικών Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων και των Εργαστηρίων του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ).

γ) Όμως, με το αρθρ. 10 § 3 του Ν. 3772/09 (Μεταρρυθμίσεις στην οργάνωση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας...), «κάθε άλλη διάταξη αντίθετη προς τα άρθρα 1 έως 10 του παρόντος νόμου, καταργείται». Συνεπώς καταργήθηκε και το αρθρ. 5 του Ν.Δ. 885/71 (5 §1 Ν. 1649/86, 123 Ν. 2071/92), διότι το αρθρ. 2 του ίδιου Ν. 3772/09, καθορίζει πλέον αυτό τις αρμοδιότητες και τους φορείς διενέργειας των ιατροδικαστικών πράξεων.

δ) Συγκεκριμένα το άρθρο 2 ορίζει τα εξής: §1 «Η κατά τόπο αρμοδιότητα των ιατροδικαστικών υπηρεσιών συμπίπτει προς εκείνη του ομώνυμου ή των ομώνυμων προς αυτές Εφετείων. Οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες διενεργούν ιατροδικαστικές πράξεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι ψυχιατρικές πραγματογνωμοσύνες, ύστερα από παραγγελία των εισαγγελικών και ανακριτικών αρχών και των ανακριτικών υπαλλήλων, οι οποίοι ενεργούν ύστερα από εισαγγελική παραγγελία, καθώς και των ποινικών δικαστηρίων που λειτουργούν στην περιφέρεια του ομώνυμου ή των ομώνυμων προς αυτές Εφετείων. Οι ανωτέρω πράξεις δύνανται, υπό τις αυτές προϋποθέσεις, να διενεργούνται από τα εργαστήρια Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων...», §2 «Κατ' εξαίρεση, επιτρέπεται, εφόσον κρίνεται αναγκαίο ή συντρέχει αδυναμία των κατά τόπο φορέων της παραγράφου 1 του παρόντος, να δοθεί εντολή για διενέργεια ιατροδικαστικών πράξεων: α) σε άλλη ιατροδικαστική υπηρεσία από εκείνη που ορίζεται στην παράγραφο 1 και β) σε Νοσηλευτικά Ιδρύματα του Εθνικού Συστήματος Υγείας που διαθέτουν κατάλληλη υποδομή και ειδικότητες».

ε) Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι, οι Ιατροδικαστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Δικαιοσύνης και τα Εργαστήρια Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, έχουν ισότιμη και παράλληλη αρμοδιότητα προς διενέργεια ιατροδικαστικών πράξεων, αποκλειομένων κατ' αρχήν των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

στ) Κατ' εξαίρεση μόνον, και εφόσον κριθεί αναγκαίο, ή υφίσταται αδυναμία των κατά τόπο ομώνυμου ή ομώνυμων προς τα Εφετεία Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών και Εργαστηρίων Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας, επιτρέπεται η διενέργεια ιατροδικαστικών πράξεων, 1) από άλλη Ιατροδικαστική Υπηρεσία, ή Εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας, (κατάλληλο δημόσιο φορέα, κατά την εισηγητική έκθεση) και 2) από Νοσηλευτικό Ίδρυμα του Εθνικού Συστήματος Υγείας, που διαθέτει κατάλληλη υποδομή και ειδικότητες, οπότε τότε μόνον καθιδρύεται ισότιμη αρμοδιότητα των άνω φορέων, για διενέργεια ιατροδικαστικών πράξεων, κατά μεταβίβαση αρμοδιότητας εκ του νόμου.

ζ) Για μεν το αναγκαίο και την ύπαρξη αδυναμίας κρίνουν οι κατά τόπους εισαγγελικές, ανακριτικές και προανακριτικές αρχές (που ενεργούν ύστερα από εισαγγελική παραγγελία), ως και τα κατά τόπους ποινικά δικαστήρια, που λειτουργούν στην περιφέρεια των ομώνυμων ή ομώνυμου προς τα Εφετεία Ιατροδικαστικών Υπηρεσιών και Εργαστηρίων Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας και πάντοτε σε συνεργασία με τους φορείς αυτούς, για δε το κατάλληλο της υποδομής και ειδικοτήτων των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων του ΕΣΥ αποφαίνονται, κατά την §3 του αρθρ. 2 του Ν. 3772/09, οι Υπουργοί Παιδείας δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, ως και Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, οι οποίοι διαβιβάζουν τον στην παράγραφο αυτή αναφερόμενο πίνακα, στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

η) Όπως προκύπτει από τις στο αρθρ. 2 του Ν. 3772/09 εκφράσεις «δύνανται», «αναγκαίο», «αδυναμία», καταλείπεται ελευθερία στην κρίση των δικαστηριακών, εισαγγελικών, ανακριτικών και προανακριτικών αρχών, ως προς το σε ποιον ισότιμο και παράλληλο φορέα θα δώσουν την παραγγελία τους για διενέργεια ιατροδικαστικών πράξεων. Παρέχεται δηλαδή στις ανωτέρω αρχές υπό του νόμου ελεύθερη εκτίμηση, ώστε να καθορίσουν σε ορισμένη περίπτωση ή περιπτώσεις την ενέργεια τους (παραγγελία), εφαρμόζοντας, μεταξύ των διαφόρων δυνατών λύσεων, εκείνην που ανταποκρίνεται καλύτερα στο δημόσιο συμφέρον. Ελεύθερη όμως εκτίμηση σημαίνει μη παραβίαση του αξιώματος ne contra legem, ne ultra legem, sed intra legem. Οι ανωτέρω δηλαδή αρχές πρέπει να ενεργούν, (όταν δίδουν παραγγελίες προς διενέργεια ιατροδικαστικών πράξεων), εξ ολοκλήρου κατά τον νόμον, αφού η ελεύθερη εκτίμηση έχει πάντοτε πηγή και όριο τον νόμο και τον σκοπό αυτού. (Κυριακόπουλος: Ελ.Διοικ.Δίκ. τ. Α' 1961, σελ. 199-209).

θ) Επειδή από τα ανωτέρω έγγραφα προκύπτει ότι, μεταξύ των αρμοδίων ισότιμων και παράλληλων φορέων, υφίσταται ανισοκατανομή ως προς τις ιατροδικαστικές πράξεις, (95% η Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών, έναντι 5% των άλλων φορέων), με αποτέλεσμα την μακρά καθυστέρηση στην εκτέλεση αυτών (δυσλειτουργία), σε βάρος των πολιτών και του δημοσίου συμφέροντος, ακόμα δε και δημιουργία τριβών ως προς την κατανομή αυτών μεταξύ των παραπάνω φορέων, γι' αυτό πρέπει τα ανωτέρω, ιδίως τα υπό ε' έως η', εκτεθέντα, να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τις παραγγέλουσες τις ιατροδικαστικές πράξεις αρχές, (εισαγγελικές-προανακριτικές).

ι) Προς τούτο, (όπως και από την 3065/5-11-96 Γνωμοδότηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προκύπτει) και προς εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος για την όσο το δυνατόν ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, σε κάθε εισαγγελία πρωτοδικών, ως και στα προανακριτικά γραφεία, (που υποχρεωτικά διευθύνονται και εποπτεύονται από τις εισαγγελίες πρωτοδικών, κατ' αρθρ. 33, 34, 243 §2 ΚΠΔ), θα τηρείται «βιβλίο παραγγελιών ιατροδικαστικών πραγματογνωμοσυνών», από το οποίο θα προκύπτει ο λογικός καταμερισμός και η κατά το δυνατόν ακριβέστερη ισοκατανομή των ιατροδικαστικών πράξεων, ανάλογα και με το είδος τούτων, οι δε Εισαγγελείς Εφετών, προς τους οποίους κοινοποιείται η παρούσα, θα ελέγχουν τα ανωτέρω κατά τις επιθεωρήσεις των Εισαγγελιών Πρωτοδικών (80 §1 Β' β' Ν. 1756/88), περιλαμβάνοντας το αποτέλεσμα αυτών στις οικείες εκθέσεις επιθεωρήσεως. Οι Εισαγγελείς Πρωτοδικών θα ελέγχουν τα ανωτέρω, ως προς τους προανακριτικούς υπαλλήλους που υπάγονται στην Εισαγγελία Πρωτοδικών που προΐστανται, το πρώτο τετράμηνο κάθε έτους και τα αποτελέσματα αυτών θα υποβάλλουν στους οικείους Εισαγγελείς Εφετών. 

Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου

Γεώργιος Χατζίκος» 

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 4-9-2013 από directNEWS.gr