Ο αρεοπαγίτης Χριστόφορος Κοσμίδης αναμένεται να εισηγηθεί προς το Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου να παραμείνουν εκτός...

του υπουργείου Οικονομικών και των Δ.Ο.Υ. οι απολυμένες 393 καθαρίστριες.

Η εισήγηση, συγκεκριμένα, τάσσεται υπέρ της αίτησης του υπουργείου Οικονομικών και ζητά να αναιρεθεί η υπ' αριθμ. 1584/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθήνας που έχει δικαιώσει τις καθαρίστριες.

Υπενθυμίζεται, ότι στις 15 Μαΐου 2014, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών είχε ακυρώσει τις απολύσεις 393 καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών και είχε διατάξει την προσωρινή επαναπρόσληψή τους.

Η εισήγηση του αρεοπαγίτη

Βασική σκέψη στην εισήγηση του κ. Κοσμίδη, κατά τη συζήτηση της αίτησης αναίρεσης του υπουργείου Οικονομικών την προσεχή εβδομάδα, είναι ότι το Πρωτοδικείο της Αθήνας υπερέβει τη δικαιοδοσία του, καθώς οι καθαρίστριες έχουν περιέλθει σε κατάσταση διαθεσιμότητας και δεν έχουν απολυθεί.

Σύμφωνα με το σκεπτικό του εισηγητή, η κατάργηση των θέσεων και η περιαγωγή των καθαριστριών σε διαθεσιμότητα δεν συνιστά καταγγελία της ατομικής σύμβασης παροχής εξηρτημένης εργασίας.

Όπως τονίζει ο εισηγητής, στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για  «αυτοδίκαιη απόλυση υπό την αναβλητική αίρεση της μη μετατάξεως ή μετακινήσεως αυτών σε άλλη υπηρεσία του δημοσίου τομέα κατά την διάρκεια της διαθεσιμότητας».

Οι καθαρίστριες απολύθηκαν για εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού... 

Σύμφωνα με τον κ. Κοσμίδη:

*Το καθεστώς διαθεσιμότητας είναι ευμενέστερο για τους εργαζομένους, γιατί η κατάργηση των οργανικών θέσεων με παράλληλη περιαγωγή σε διαθεσιμότητα των υπαλλήλων που τις κατείχαν δεν συνιστά καταγγελία της ατομικής συμβάσεως εργασίας, αλλά αυτοδίκαιη απόλυση υπό αναβλητική αίρεση, εξαρτώμενη από τη μη ευδοκίμηση της προσπάθειας της υπηρεσίας να μετατάξει ή να μεταφέρει τους συγκεκριμένους υπαλλήλους σε οργανικές θέσεις κάποιου άλλου φορέα του δημοσίου τομέα.

*Η κατάργηση των οργανικών θέσεων αφορούσε το σύνολο του κλάδου των καθαριστριών και «έγινε κατά νομοθετική εξουσιοδότηση, ως προσπάθεια ορθολογικής συρρίκνωσης του δημοσίου τομέα κατά την εφαρμογή του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2013-2016». Στο πλαίσιο αυτό, από την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών εκτιμήθηκε ότι το έργο της καθαριότητας των υπηρεσιών του θα πρέπει να γίνεται στο μέλλον από ιδιωτικά συνεργεία με σύμβαση έργου και όχι από υπαλλήλους. Αυτή η εκτίμηση του υπουργείου «ανάγεται στο πεδίο κυριαρχικής δράσης της δημόσιας διοίκησης και αποβλέπει στην εξυπηρέτηση δημόσιου σκοπού».

Αρμοδιότητα των Διοικητικών Δικαστηρίων η διαφορά 

Ο κ. Κοσμίδης κατά την εισήγησή του θα εκφέρει την άποψη ότι το Πρωτοδικείο υπερέβη την δικαιοδοσία του και για έναν ακόμη λόγο.

Θα ισχυριστεί, ειδικότερα, ότι η εν λόγω δικαστική διαφορά ανάγεται στην αρμοδιότητα των Διοικητικών και όχι των Πολιτικών δικαστηρίων, θα προσθέσει ο κ. Κοσμίδης.

Επιπλέον ο εισηγητής θα υποστηρίξει ότι  η Πολιτεία έχει την ευχέρεια να καταργεί τις οργανικές θέσεις και κατά μείζονα λόγο όταν το προσωπικό που προσλαμβάνεται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου δεν καλύπτεται από τη συνταγματική εγγύηση της μονιμότητας.

Η ευχέρεια αυτή του κράτους ενισχύεται, σύμφωνα με τον κ. Κοσμίδη,  υπό τις παρούσες οικονομικές συγκυρίες των εξαιρετικών δημοσιονομικών πιέσεων, που περιορίζουν τη δυνατότητα του κρατικού προϋπολογισμού για κοινωνικές παροχές και επιβάλλουν τη συρρίκνωση του κράτους ως επιχειρηματία ή εργοδότη, επιβάλλοντας και την περικοπή ενός σημαντικού μέρους των θέσεων εργασίας.

Καταλήγοντας ο κ. Κοσμίδης την εισήγησή του θα επισημάνει ότι η κατάργηση των οργανικών θέσεων είναι σύμφωνη με τις συνταγματικές επιταγές και δεν προσκρούει στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.), καθώς δεν αποκλείει την ευχέρεια της Πολιτείας να καταργεί υφιστάμενες θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα και να θέτει σε διαθεσιμότητα υπαλλήλους, εφόσον:

1) η κατάργηση των θέσεων επιβάλλεται από λόγους δημοσίου συμφέροντος, 2) γίνεται με κριτήρια σύμφωνα με την ορθολογική οργάνωση, 3) η επιλογή του προσωπικού που τίθεται σε διαθεσιμότητα γίνεται με κριτήρια αντικειμενικά και με τρόπο που ελαχιστοποιεί τις δυσμενείς συνέπειες από τη διαθεσιμότητα ή την ενδεχόμενη απόλυσή του εάν υπάρχει αδυναμία μετακίνησης σε άλλη θέση.

Τι είχε πει το Πρωτοδικείο 

Σε αντίθεση με την εισήγηση του κ. Κοσμίδη, το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας  είχε κάνει δεκτή την αίτηση των καθαριστριών και αναγνώρισε ότι η κατάσταση της διαθεσιμότητας στην οποία τέθηκαν λόγω κατάργησης των θέσεών τους συνιστά άκυρη καταγγελία των εργασιακών τους συμβάσεων.

Μάλιστα, το Πρωτοδικείο είχε αποφανθεί, μεταξύ άλλων, ότι η θέση διαθεσιμότητας των καθαριστηρίων είναι αντίθετη στο δημόσιο συμφέρον και ότι η καταγγελία των συμβάσεων εργασίας τους προσκρούει στις διατάξεις των άρθρων 5, 22 και 25 του Συντάγματος (κατοχύρωση οικονομικής ελευθερίας, προστασία της εργασίας, κατοχύρωση της αρχής της αναλογικότητας κ.λπ.) και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.).

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο υποχρέωνε το δημόσιο να αποδέχεται τις υπηρεσίες των καθαριστριών με τα ίδια καθήκοντα και με τους όρους οποίους εργάζονταν πριν τεθούν σε κατάσταση διαθεσιμότητας. Η κρίση του ήταν προσωρινά εκτελεστή και το υπουργείο Οικονομικών υποχρεωνόταν να τοποθετήσει ξανά τις καθαρίστριες στις θέσεις τους μέχρι η Δικαιοσύνη να αποφασίσει τελεσίδικα για το θέμα.

Συγκεκριμένα, υποχρέωνε το Δημόσιο να αποδεχτεί τις υπηρεσίες των καθαριστριών με τα ίδια καθήκοντα και τους ίδιους όρους με τους οποίους εργάζονταν μέχρι πριν την έξοδό τους από το υπουργείο.

Το υπουργείο Οικονομικών προσέφυγε στον Άρειο Πάγο ζητώντας την προσωρινή αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου που είχε κρίνει παράνομη τη διαθεσιμότητα των καθαριστριών και είχε ζητήσει την επανατοποθέτησή τους.

Μετά την αίτηση ο Άρειος Πάγος, στις 12.6.2014, ανέστειλε την εκτέλεση της απόφασης του Πρωτοδικείου της Αθήνας. 

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 15-9-2014 από directNEWS.gr