Στο εδώλιο κάθισε ένας από τους τελευταίους εν ζωή αξιωματικούς των Ναζί, ο επονομαζόμενος και «λογιστή του Άουσβιτς», Όσκαρ Γκρένινγκ, εβδομήντα χρόνια αφότου έκλεισαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο 93χρονος σήμερα πρώην φρουρός στο κολαστήριο του Άουσβιτς, κατηγορείται...

για συνέργεια σε 300.000 δολοφονίες, την περίοδο από το 1942 ως το 1944.

Ο Γκρένινγκ απέκτησε το προσωνύμιό του, από το γεγονός ότι ήταν υπεύθυνος για την καταμέτρηση των χαρτονομισμάτων που κατείσχαν οι Ναζί από τα θύματά τους.

Οι εισαγγελείς του Λίνεμπουργκ, στην βόρεια Γερμανία, όπου θα διεξαχθεί η δίκη, κατηγορούν επίσης τον Γκρένινγκ ότι έκρυβε τις αποσκευές των θυμάτων από τους νεοαφιχθέντες στο στρατόπεδο, για να αποκρύψει τη μοίρα τους.

Κατά την έναρξη της διαδικασίας, ο Γκρένινγκ ζήτησε «συγγνώμη από τα θύματα» του Ολοκαυτώματος. «Για εμένα, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι έχω μέρος της ηθικής ενοχής», είπε, «Zητώ συγνώμη. Όσον αφορά στο θέμα της ποινικής ευθύνης, εσείς θα αποφασίσετε».

Ο ίδιος, ο οποίος παραδέχεται ότι έγινε μάρτυρας της μαζικής δολοφονίας των Εβραίων, αλλά αρνείται ότι ήταν "συνεργός". Έχει μιλήσει δημοσίως για το ρόλο του στο στρατόπεδο - και αυτό καθιστά τη δίκη του ιδιαίτερα σημαντική, σύμφωνα με παρατηρητές, όπως ο κυνηγός Ναζί, Εφραίμ Ζούροφ.

"Είναι η πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία που ο κατηγορούμενος έχει μιλήσει [δημόσια] για τη φρίκη του Άουσβιτς, αυτό είναι κάτι που σχεδόν ποτέ δεν βλέπουμε, δήλωσε ο Ζούφορ στην εφημερίδα Wall Street Journal.

Ο Γκρένινγκ γεννήθηκε το 1921 στην Κάτω Σαξονία της Γερμανίας και η μητέρα του πέθανε όταν ήταν τεσσάρων, αναφέρει το περιοδικό Der Spiegel.

Ο πατέρας του, ένας περήφανος εθνικιστής, εντάχθηκε στην παραστρατιωτική ομάδα Stahlhelm μετά την ήττα της Γερμανίας στον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Η οργή του για τη θέση στην οποία περιήλθε η Γερμανία στο πλαίσιο της Συνθήκης των Βερσαλλιών, αυξήθηκε όταν η κλωστοϋφαντουργική επιχειρήσή του πτώχευσε το 1929.

Ο νεαρός Γκρένινγκ προσχώρησε στις αρχές της δεκαετίας του 1930 στην νεολαία Stahlhelm και στη συνέχεια στη νεολαία του Χίτλερ. Αργότερα, είπε ότι συμμετείχε στη καύση βιβλίων που γράφτηκαν από Εβραίους και άλλους στόχους που θεωρούνταν «εκφυλισμένοι».

Ο Βρετανός ιστορικός Λόρενς Ρις, τον οποίο επικαλείται το BBC, αναφέρει ότι ο Γκρένινγκ άρχισε να εκπαιδεύεται ως τραπεζικός υπάλληλος στα 17, αλλά μετά την κήρυξη του πολέμου, αποφάσισε ότι ήθελε να ακολουθήσει τα χνάρια του παππού του και να συμμετάσχει σε μια "ελίτ" μονάδα του γερμανικού στρατού.

Κατατάχθηκε στην Waffen SS και έφτασε στο Άουσβιτς το 1942. Για δύο περίπου χρόνια, ο Γκρένινγκ φέρεται να μετρούσε τα χρήματα που αφαιρούσαν οι Ναζί από τις αποσκευές των δολοφονημένων Εβραίων και να τα έστελνε στο αρχηγείο των SS στο Βερολίνο. Επέβλεπε, επίσης, τη μεταφορά των αποσκευών των κρατουμένων στο στρατόπεδο.

Όταν ο πόλεμος τελείωσε και απελευθερώθηκε από μια βρετανική φυλακή, δεν μίλσηε για το ρόλο του στο Άουσβιτς. Αντ 'αυτού, άρχισε μια φυσιολογική ζωή, ως μέλος της μεσαίας τάξης στο Λίνεμπουργκ Χάιντε στην Κάτω Σαξονία, όπου εργάστηκε σε ένα εργοστάσιο γυαλιού μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Απέκτησε δύο παιδιά.

Ήταν πολλές δεκαετίες αργότερα, όταν άκουσε ανθρώπους να αρνούνται το Ολοκαύτωμα, που αισθάνθηκε ξαφνικά την ανάγκη να μιλήσει.

"Είδα τους θαλάμους αερίων, είδα τα κρεματόρια", είπε στο BBC το 2005, στο πλαίσιο ενός ντοκιμαντέρ για το Άουσβιτς. Μίλησε για τη μαρτυρία του στη δολοφονία ενός μωρού από έναν στρατιώτη των SS και για τη «φρίκη» που ζούσαν οι κρατουμένοι, αλλά όπως είπε, τότε πίστευε ότι η δολοφονία Εβραίων - συμπεριλαμβανομένων των παιδιών - ήταν το "σωστό" που έπρεπε να γίνει.

"Ήμασταν πεπεισμένοι από την αντίληψή μας για τον κόσμο, ότι είχαμε προδοθεί... και ότι υπήρχε μια μεγάλη συνωμοσία των Εβραίων εναντίον μας".

Ωστόσο, ο Γκρένινγκ λέει ότι δεν συμμετείχε άμεσα στις δολοφονία και περιέγραψε το ρόλο του ως "έναν μικρό κρίκο στην αλυσίδα".

"Αν μπορεί να περιγραφεί αυτό ως ενοχή, τότε είμαι ένοχος, αλλά όχι οικειοθελώς. Από νομική άποψη, είμαι αθώος", δήλωσε στο περιοδικό Der Spiegel, το 2005.

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 21-4-2015 από directNEWS.gr